Łążyn

Łążyn
Rodzaj miejscowości	Wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	iławski
Gmina	Lubawa
Strefa numeracyjna	(+48) 89
Kod pocztowy	14-260
Tablice rejestracyjne	NIL
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Łążyn
Położenie na mapie Polski Łążyn
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Łążyn (niem. Londzyn, w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę Lansen) – wieś sołecka położona w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa. Leży w odległości 8 km na południowy wschód od Lubawy. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. Obecnie sołtysem wsi jest Joanna Krajewska.

Charakterystyka fizjograficzna

W okolicy występują moreny czołowe. Są zbudowane z różnorodnych materiałów, wymieszanych procesami glacitektonicznymi. Na południu znajduje się obszar morenowej powierzchni falistej glin zwałowych.

Dzieje miejscowości

Miejscowość należała do biskupiego klucza lubawskiego. Została lokowana na prawie chełmińskim w latach 1324–1349 przez biskupa Ottona. Dokument lokacyjny w 1376 roku odnowił biskup Wikbold. Obszar wsi wynosił 40 łanów. W czasie wojny polsko–krzyżackiej w 1414 roku w Łążynie spaliły się trzy gospodarstwa.

Biskup Jan Konopacki w 1514 roku nadał na prawie chełmińskim Janowi młyn, pastwisko i zagrodę w Łążynie. W zamian za to Ja miał obowiązek dostarczania 50 korcy mąki rocznie do Lubawy. Biskup Tiedeman Gise w 1546 roku nadał mieszkańcom wsi Tynwałd część łąk we wsi Łążyn i prawo połowu ryb w tutejszych stawach rybnych. W roku 1646 wieś liczyła 60 łanów, posiadała młyn oraz prawo sprzedaży piwa.

Po pierwszym rozbiorze Rzeczpospolitej wieś należała do króla pruskiego. W 1789 roku Łążyn liczył 26 zagród.

W roku 1885 mieszkało tu 411 osób, w tym 403 katolików. Dzieci z Łążyna w latach 1798–1815 uczęszczały do szkoły w Zwiniarzu. Jednoklasowa szkoła została utworzona we wsi w 1822 roku.

W 1928 roku mieszkało tu 585 osób. W tym roku szkoła liczyła dwie klasy, uczył w niej jeden nauczyciel. Do szkoły uczęszczało 58 dzieci. W 1973 roku powstało sołectwo Łążyn. We wsi w 1978 roku mieszkało 348 ludzi.

Gospodarka

W latach 1948–1950 przebudowano drogę Łążyn–Rumienica. W Łążynie, z racji występowania na tych terenach gleb słabszych o dużej konfiguracji terenu, wprowadzono tu specjalizację w zakresie hodowli owiec.

Bibliografia

Łążyn, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 5, red. F. Sulimierski, Warszawa 1884.
Śliwiński Józef, Lubawa, z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.

Zobacz też

(dyskusja) 19:41, 23 wrz 2013 (CEST)