Wieża dzwonna katedry we Fromborku
| Wielka architektura sakralna | |
| | |
| typ obiektu: | kościół |
| datacja: | 1763 |
| powiat: | nowo miejski |
| gmina: | Lubawa |
| miejscowość: | Rożental |
| parafia: | rzymsko-katolicka |
Kościół
Spis treści
Położenie
Opis
Ciekawostki
Bibliografia
Widoczna ze wszystkich stron wieża dzwonna katedry we Fromborku stanowi swoisty azymut dla wszystkich zmierzających do Fromborka droga wodną i lądową. Dzwonnica katedry we Fromborku jest jednym z elementów wchodzących w skład zabudowań Wzgórza Katedralnego. Jej lokalizacja jest nietypowa, bo nie jest złączona integralnie z katedrą, ale na wzór włoski została ona wzniesiona w pewnym oddaleniu. Budowla jest usytuowana w południowo-zachodnim narożu systemu fortyfikacyjnego i składa się z gotyckiej podstawy ośmiobocznej wieży artyleryjskiej (oktogonu), o niepowtarzalnie grubych murach (6,5 do 7,5 m) i przebudowanej w stylu barokowym w 1685 roku dzwonnicy. Przebudowę zlecił biskup warmiński Michał Stefan Radziejowski, od którego wieżę nazywa się także wieżą Radziejowskiego. Ten zniszczony i wypalony zimą 1945 roku obiekt odbudowano dopiero w latach 1972-1973. Budowla zyskała wysmuklony hełm, taras widokowy i nową aranżację wnętrza. W przyziemiu mieści się muzealne planetarium wyposażone w aparaturę Zeissa, która wyświetla na kopule o średnicy 8 m obrazy nieba widzianego z dowolnego miejsca na Ziemi, z wybranych lat, każdej pory dnia i roku. Kręte schody, w sumie 227 stopni, prowadzą na taras widokowy, z którego można podziwiać rozległą panoramę okolic Fromborka. Po drodze na wyższe kondygnacje mija się zawieszone wahadło Foucaulta - przyrząd do obserwacji ruchu wirowego Ziemi oraz prezentowane w sezonie letnim wystawy sztuki współczesnej. Z wysokości 55 m n.p.m spostrzegawcze oko dostrzeże czytelny rysunek murów założenia katedralnego wraz z jego budynkami, części miejskie, a w dalszej perspektywie zróżnicowany, interesujący krajobraz: depresję Wybrzeża Staropruskiego, wody Zalewu Wiślanego, Mierzeję Wiślaną, rosyjską Piławę, Nizinę Warmińską z Braniewem i Wysoczyznę Elbląską.
