Henryk Fleming

Henryk Fleming
Henryk Fleming, źródło: Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.
Data i miejsce urodzenia	1230 nieznane
Data i miejsce śmierci	1300 nieznane
Zawód	biskup warmiński

Henryk Fleming (1230–1300) – biskup warmiński w latach 1278–1300.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Do dnia dzisiejszego nie zachowały się informacje na temat edukacji biskupa Fleminga.

Praca

Po 1254 r. Fleming został członkiem kapituły warmińskiej, a w 1261 r. udał się wraz z biskupem Anzelmem na Śląsk. Może to świadczyć, iż Fleming zdobył odpowiednie wykształcenie i nabrał ogłady w duchu teologicznym. Po 1261 r. Fleming został proboszczem w Hardegg koło Znaim, nad rzeką Thalą, w Dolnej Austrii. Biskup ołomuniecki Bruno uczynił go także swoim sufraganem. Współpracował w tym czasie przede wszystkim z późniejszym archidiakonem Natangii – Levoldem von Battelauen oraz szlachcicem Dietrichem Stangem.

Po powrocie na Warmię Fleming otrzymał od Anzelma godność prepozyta kapituły. Był to początek odbudowy kapituły warmińskiej, której członkowie w I poł. XIII w. znajdowali się w biskupstwie ołomunieckim. Biskup Bruno mógł przyczynić się do tego procesu. Po śmierci Anzelma w 1278 r. kapituła wybrała na jego następcę Henryka Fleminga. Jego zatwierdzenia odmówił arcybiskup ryski Jan von Lune. Jako przyczynę podał fakt, że obiecał biskupstwo już wcześniej prepozytowi kapituły ryskiej – Janowi von Vechtenowi. Obaj kandydaci odwołali się do papieża. Henryk mógł pozwolić sobie na podróż do Rzymu, dzięki pieniądzom brata. Papież poparł Henryka. Biskup Fleming wyświęcony został 21 marca 1279 r. Najprawdopodobniej wybór Henryka poparli Krzyżacy, którym nie na rękę byłoby umocnienie się metropolity ryskiego.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Henryk przyczynił się do powiększenia majątku kapitulnego. Kapitułę, zaś osadził we Fromborku. Frombork stał się odtąd stolicą biskupią. Rozpoczął budowę katedry fromborskiej. Pod koniec rządów – 1298 r. Fleming opuścił Warmię i udał się na zastępstwo za arcybiskupa mogunckiego Gerharda II. Ponadto biskup skłócony był z kapitułą, którą popierali Krzyżacy. Biskup, bowiem udzielił poparcia arcybiskupowi ryskiemu. Zmarł 15 lipca 1300 r. i został pochowany w katedrze fromborskiej.

Ciekawostki

Henryk przybył do Prus za bratem Janem Flemingiem – rajcą lubeckim. Jego bracia: Jan, Gerhard i Albert odegrali ważną rolę w lokacji nowych osad, wsi i miast na Warmii. Z nadań ziemskich poczynionych przez biskupa powstały m.in.: Bażyny, Chruściel, Kabikiejmy Dolne, Knopin, [[Kurowo Braniewskie}}, Osetnik, Smolajny, Szyleny, Tolkowiec, Trąby, Wierzno Wielkie. Henryk rozpoczął także budowę zamku w Braniewie. Z kolei jego brat Gerhard był pierwszym sołtysem Fromborka, a Jan Braniewa. Gerhard pełnił także funkcję wójta biskupiego. Rodzina Flemingów zajmowała się kupiectwem dalekomorskim i posiadała znaczne kapitały. Do dnia dzisiejszego w posadce katedry fromborskiej zachowała się zatarta płyta nagrobna biskupa Fleminga.

Bibliografia

Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.