Brajniki
| Brajniki | |
| | |
![Współczesne Brajniki Wikipedia [16.07.2014]](/index.php/Plik:Wsp%C3%B3%C5%82czesne_Brajniki.jpg) Współczesne Brajniki Wikipedia [16.07.2014]
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | szczycieński |
| Gmina | Jedwabno |
| Liczba ludności (2010) | 97 |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Kod pocztowy | 12-122 |
| Tablice rejestracyjne | NSZ |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Brajniki | |
| Położenie na mapie Polski  Brajniki | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Brajniki (niem. Brayniden) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Jedwabno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 97 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Alina Dunajska[1].
Położenie
Wieś położona jest w południowej części województwa warmińsko–mazurskiego na Pojezierzu Mazurskim, nad Jeziorem Brajnickim, w odległości 17 km na zachód od Szczytna.
Dzieje miejscowości
W Brajnikach odkryto groby szkieletowe przedstawicieli kultury ceramiki grzebykowej, a także pozostałości grobów kurhanowych z epoki brązu. Miejscowa tradycja głosi, iż wieś powstała w czasach pruskich na półwyspie Jeziora Brajnickiego, założona przez zamożnego Prusa Brajnika. Wiadomo z pewnością, że przed przybyciem Krzyżaków okolice te zamieszkiwali Galindowie. Nazwa wywodzi się od nazwiska założyciela osady. W 1383 roku niejacy Klintko i Gedyk otrzymali 10 łanów nad Jeziorem Brajnickim, zaś w 1410 roku 10 następnych łanów przyznano na prawie chełmińskim Szymonowi z Małszewa, z obowiązkiem wystawienia jednego oddziału konnego w pancerzach. W 1600 roku włości brajnickie obejmowały łącznie 30 łanów. W wyniku działań wojennych podczas II wojny światowej wieś została zniszczona w 10%.
Liczba mieszkańców i gospodarstw w poszczególnych latach:
- 1782 r. – 24 gospodarstwa
- 1818 r. – 35 gospodarstw, 181 osób
- 1954 r. – 120 osób
Turystyka
W ostatnich latach wieś zwróciła się ku turystyce. Znajduje się tu m.in. pole biwakowe oraz wiele domków letniskowych.
Bibliografia
- Ambroziak Sławomir, Dzieje parafii, kościołów i życia religijnego gminy Jedwabno (Jedwabno, Małga, Nowy Dwór), Rocznik Mazurski, t. 5, 2001, ss. 3–30.
- Ambroziak Sławomir, Historia gminy Jedwabno, Strona Gminy Jedwabno. Historia [22.08.2013]
- Ambroziak Sławomir, Z dziejów gminy Jedwabno, Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, ss. 7–15.
- Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu, red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962.
- Bank Danych Lokalnych GUS [22.08.2013]
- Strona Gminy Jedwabno [10.09.2013]
- Wikipedia [16.07.2014]
Przypisy
- ↑ Strona Gminy Jedwabno [10.09.2013]
