Krzywińskie (gmina Pozezdrze)
Krzywińskie | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | węgorzewski |
Gmina | Pozezdrze |
Liczba ludności (2010) | 312 |
Strefa numeracyjna | (+48) 87 |
Kod pocztowy | 11-610 |
Tablice rejestracyjne | NWE |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Krzywińskie (niem. Krzywinsken, od 1927 r. Sonnheim) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie węgorzewskim, w gminie Pozezdrze. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 312 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Jan Krupa[1].
Położenie
Wieś położona jest w północno–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, na pograniczu Pojezierza Wschodnio–Mazurskiego i Krainy Wielkich Jezior Mazurskich; 10 km na wschód od Węgorzewa, na północ od jezior Stręgiel, Stręgielek i Rominty.
Dzieje miejscowości
Wieś została założona jako czynszowa na 40 łanach w 1557 roku; cztery łany sołeckie zakupił Marcin Krzywiński, od którego nazwiska pochodzi nazwa wsi. Cztery lata po powstaniu mieszkało tu 13 rodzin chłopskich. W tym okresie wieś nazywana była Misedel, następnie Krziwintzken, Krzywienskie, Krzywiensken. Mieszkańcy świadczyli czynsze, daniny i robociznę na rzecz majątku państwowego w Popiołach. W XVII wieku wieś obejmowała ponad 44 łany, zaś w połowie XIX wieku ponad 36 łanów. W wyniku epidemii dżumy w 1710 roku wymarła większość mieszkańców wsi – 131 osób. W 1858 roku miejscowość liczyła 298 mieszkańców, zaś W 1939 roku 315 mieszkańców.
Szkoła we wsi została założona w 1741 roku. W 1858 roku uczęszczało do niej 52 dzieci, zaś w 1935 roku – 60 dzieci. Po II wojnie światowej szkołę we wsi organizowała (1946) i kierowała nią Aniela Ler; w połowie lat 60. była to szkoła ośmioklasowa.
W latach 1954-1966 wieś była siedzibą gromady Krzywińskie, po jej likwidacji sołectwo wchodziło w skład gromady Kuty i obejmowało wsie Czernica i Radziszewo.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Kutach. Nabożeństwa prowadzone są w miejscowej kaplicy filialnej pw. Ducha Świętego Pocieszyciela.
Bibliografia
Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
Wakar Andrzej, Wilamowski Bohdan, Węgorzewo. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1968.
Bank Danych Lokalnych GUS [29.07.2013]
Verwaltungsgeschichte [29.07.2013]
Wrota Warmii i Mazur [30.08.2013]
Przypisy
- ↑ Wrota Warmii i Mazur [30.08.2013]