Stama

Stama
Rodzaj miejscowości	wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	mrągowski
Gmina	Sorkwity
Liczba ludności (2010)	68
Strefa numeracyjna	(+48) 89
Tablice rejestracyjne	NMR
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Stama
Położenie na mapie Polski Stama
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Stama (niem. Stamm) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Sorkwity. W latach 19751998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 68 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni Tadeusz Nosek.

Położenie

Miejscowość położona jest niedaleko Jeziora Glądzkiego, w odległości ok. 8 km od Mrągowa.

Dzieje miejscowości

Wieś lokowano na terytorium, które w 1379 r. zostało przekazane przez wielkiego mistrza Winricha von Kniprode Kiersztanowi i Otonowi z Olsztyna. Nadany obszar ziemi znajdował się między Jeziorem Gieląd (Gielądzkim) i jeziorem Stama. Nazwa wsi pochodzi od prusko–litewskiego słowa „stamina”, tzn. opary. W 1451 r. wielki mistrz Ludwik von Erlichshausen odnowił przywilej wsi Janowi z Kermit, Janowi Przebędowskiemu i Mikołajowi Ruszkowskiemu. Nowi właściciel wsi otrzymali prawo połowu ryb w Jeziorze Tapejmowskim. W 1469 r. dobra: Sorkwity, Stama i Miłuki kupił Jerzy Schlieben. W 1599 r. majątek Stama przejęli Eglofsteinowie.

W 1785 r. we wsi były 22 dymy, a w 1838 r. – 19 dymów. W 1815 r. we wsi mieszkały 122 osoby, a w 1838 r. – 212 osób. Pod koniec XIX w. teren wsi zajmował 142 ha. W tym okresie we wsi było 31 domów i mieszkało 165 osób. Ok. 1818 r. powstała w Stamie szkoła, w której w 1818 r. wykładał nauczyciel Jan Thiel. W 1939 r. w Stamie mieszkało 80 osób.

Bibliografia

Chojnacki Władysław, Słownik polskich nazw miejscowości w byłych Prusach Wschodnich i na obszarze byłego Miasta Gdańska, Poznań 1946.
Mrągowo. Z dziejów miasta i okolic, pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1975.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XI, Warszawa 1890.
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]