Szkudaj
Szkudaj | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | nidzicki |
Gmina | Kozłowo |
Sołectwo | Szkudaj |
Liczba ludności (2010) | 65 |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Tablice rejestracyjne | NNI |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Szkudaj (niem. Skudayen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Kozłowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 65 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni Danuta Dobrzyńska[1].
Położenie
Miejscowość położona jest nieopodal drogi krajowej nr 7, w odległości ok. 10 km od Nidzicy.
Dzieje miejscowości
Pierwsze informacje o miejscowości pojawiły się w 1379 r., kiedy obejmowała ona 20 łanów. Zachowały się także informacje, że wieś lokowano w 1428 r. Taka rozbieżność wynika z faktu zaginięcia przywileju lokacyjnego. Ponadto Szkudaj mógł na początku swego funkcjonowania stanowić jedynie wybudowania. W 1498 r. nowy przywilej lokacyjny wystawił hrabia Wilhelm zu Eysenberg. W tym okresie wieś obejmowała 20 łanów. W 1680 r. 8 ½ łana należało do polskiej szlachty. W 1717 r. mówi się o 5 właścicielach wsi. Największy obszar należał do Petera Lesnikowskiego. W 1756 r. było tu 5 wolnych, 2 szlacheckich gospodarzy i 5 komorników. Sołtysem był w tym czasie Christian Zablotzki. W latach 1776–1784 dochodziło do częstych zmian właścicieli wsi. W 1785 r. 7 chłopów chełmińskich gospodarowało na 20 łanach oraz 3 chłopów na 9 łanach i 15 morgach.
W XVIII w. na terenie wsi powstała szkoła. W 1782 r. Szkudaj podzielony był na 2 części: szlachecką i chłopską. W XIX w. liczba mieszkańców sukcesywnie rosła. Wśród mieszkańców większość była wyznania ewangelickiego. Ponadto do 1954 r. istniała gmina Szkudaj.
Szkolnictwo
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Sarnowie.
Bibliografia
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, ss. 165–202.
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
Przypisy