Gałwuny

Gałwuny
Gałwuny
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	kętrzyński
Gmina	Kętrzyn
Liczba ludności (2010)	168
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Gałwuny
Położenie na mapie Polski Gałwuny
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Gałwuny (niem. Gross Galbuhnen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Kętrzyn. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 168 mieszkańców (łącznie z Kętrzyńską Kępą). Funkcję sołtysa obecnie sprawuje Mirosław Misiejuk.

Położenie

Miejscowość położona jest przy drodze Kętrzyn – Bartoszyce.

Dzieje miejscowości

Miejscowość lokowano w 1422 roku na obszarze 10 łanów. W tym samym roku uruchomiono dwie karczmy. W XV wieku we wsi żyli również Polacy: Jan Suchodolski, Jan Król oraz Marcin Taratuta. W tym okresie wieś wchodziła w skład parafii w Kętrzynie. W 1785 roku Gałwuny składały się z 20 domów. W 1818 roku w 18 budynkach żyło 132 mieszkańców.

W czasie I wojny światowej na obszarze wsi powstało lotnisko polowe. W latach 30. XX wieku w Gałwunach działał wiatrak typu holenderskiego. U progu II wojny światowej wieś była zamieszkana przez 381 osób. We wsi działała w tym czasie duża cegielnia.

Po wojnie, od 1954 roku, Gałwuny były siedzibą Gromadzkiej Rady Narodowej. Gromadę zlikwidowano trzy lata później. W 1957 roku we wsi powstało jedno z pierwszych w powiecie kółek rolniczych. W 1970 roku miejscowość była zamieszkana przez 225 osób. W tym czasie działała tu ośmioklasowa szkoła podstawowa oraz punkt biblioteczny. W 1973 roku sołectwo Gałwuny wchodzące w skład gminy Kętrzyn obejmowało trzy miejscowości. W 2000 roku Gałwuny były zamieszkane przez 161 osób.

Turystyka

W miejscowości funkcjonuje gospodarstwo agroturystyczne, którego największą atrakcją jest stado 15 koni wykorzystywanych do jazdy wierzchem, przejazdów zaprzęgami konnymi i organizacji kuligów.

Bibliografia

Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, przewodniczący komitetu redakcyjnego Andrzej Wakar, Olsztyn 1978.
Licharewa Zofia, Kętrzyn. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1962.
Bank Danych Lokalnych GUS [10.03.2014]
wrota.warmia.mazury.pl [10.03.2014]