Stanisław Działyński

Stanisław Działyński
Data urodzenia	1547 r.
Data i miejsce śmierci	26 czerwca 1617 r. Grudziądz
Miejsce spoczynku	Gniezno

Stanisław Działyński (ur. w 1547 r.; zm. 26 czerwca 1617 r. w Grudziądzu) – kasztelan elbląski, wojewoda malborski i chełmiński.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Syn Jana i Elżbiety Wilkanowskiej. Naukę pobierał u jezuitów w Braniewie.

Praca

Pełnił funkcję wojewody chełmińskiego i malborskiego. Był starostą tolkmickim, kasztelanem elbląskim. Sejm warszawski utworzył komisję, która miała udać się do Prus Książęcych celem zaprowadzenia porządku. W skład tej komisji wchodził Działyński. Oprócz Działyńskiego w komisji byli: biskup Szymon Rudnicki, kasztelan W. Kiełczewski oraz sekretarz i historyk królewski Heidenstein.

Zadaniem komisji było odbieranie hołdu od Jana Zygmunta, wprowadzenie kalendarza gregoriańskiego, uregulowanie spraw apelacji od sądów książęcych do króla polskiego, wyznaczenie miejsca na budowę kościoła katolickiego, który miał być zbudowany kosztem elektora. W 1614 r. opis działalności komisji ogłoszono drukiem w Krakowie. Był stronnikiem Michała Korybuta Wiśniowieckiego.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

W 1612 r. wszedł w skład komisji wyznaczonej przez sejm warszawski do Prus Książęcych. W Królewcu był jednym z tych, którzy wprowadzili elekta Jana Zygmunta w lenno i odebrali od niego przysięgę wierności królowi Zygmuntowi III Wazie.

Działyński należał do najwybitniejszych polskich mężów stanu XVII w. Był właścicielem Niechanowa. Został pochowany w grobowcu niechanowskim w katedrze gnieźnieńskiej.

Bibliografia

Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do 1945 roku, Warszawa 1963.
Czajka Michał, Kamler Marcin, Sienkiewicz Witold, Leksykon Historii Polski, Warszawa 1995.