Głaz narzutowy koło Durąga

Głaz narzutowy koło Durąga
Głaz narzutowy koło Durąga © Alicja Szarzyńska
Nr ewidencyjny	81
Rok powołania	1952
Dok. pow.	Rib-16/81/52 z 29.12.1952 r.
Współrzędne GPS	N 53,623111° E 20,036449°
Wysokość	2,85 m
Obwód	13,00 m
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Głaz narzutowy koło Durąga
Położenie na mapie Polski Głaz narzutowy koło Durąga
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Głaz narzutowy koło Durąga - głaz położony w gminie Ostróda.

Opis głazu

Pomnik przyrody. Typ skały: średnioziarnisty, równoziarnisty granit z przewagą szarych plagioklazów oraz szarym kwarcem. Miejscami występują różowawe skalenie potasowe. Głaz leży na północnym skraju parku założenia dworskiego w Durągu, po lewej stronie drogi z Szyldaka do Kraplewa, 100 m za mostem na rzece Grabiczek. Głaz ten to prawdopodobnie kamień graniczny dóbr durskich, związany z osobą rycerza Conrada Duering, któremu w 1328 r. nadał te ziemie komtur dzierzgoński Luther von Braunschweig i osobą Clawsa (Mikołaja) Duering, rycerza, który po bitwie pod Grunwaldem oddał zamek ostródzki w ręce polskie. Z kamieniem związane są legendy o ukrytych pod nim średniowiecznych skarbach rycerskich i napoleońskich z 1807 r., których pilnuje potępieniec ukazujący się jako odziany na czarno wysoki mężczyzna z łopatą lub jako wielki czarny pies. Istnieje też inna legenda, że jest to graniczny kamień Ostródy, który na to miejsce przeniesiony został przez kowala Grabosza z Reszek w celu powiększenia zasięgu terytorialnego miasta. Niestety, nieuczciwy rycerz Ditrich z Warlit nie dotrzymując słowa danego rajcom ostródzkim w miejscu tym przeciął łańcuch, za który kowal ciągnął kamień i kamień ów go przygniótł. Tak zginał kowal Grabosz i pozostał tu na wieki, podobno do dzisiaj o brzasku słychać jego jęki. A duch złego rycerza, któremu lud nie wybaczył tego co uczynił kowalowi błąka się po okolicy.

Zobacz też

1. http://polskaturystyczna.pl/ebooki/przewodnik_ostroda_ebook.pdf
2. http://pl.wikipedia.org/wiki/Dur%C4%85g
3. http://pl.wikipedia.org/wiki/Szyldak

Źródła

1. Pożarska M. 2009. Ostróda. Wrota Mazur Zachodnich, Polska Turystyczna.pl, Kraków.
2. Skrobot W. 2009. Katalog nieznanych zabytków Mazur Zachodnich. Powiat ostródzki. Wydawnictwo Drwęca, Ostróda.
3. Szarzyńska A. Ziółkowski P. 2012. Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur. Wydawnictwo Mantis, Olsztyn.