Rezerwat Koniuszanka I
Rezerwat przyrody Koniuszanka I | |
| |
Rodzaj rezerwatu | Rezerwat przyrody nieożywionej |
Państwo | Polska |
Data utworzenia | 1978 |
Powierzchnia | 24,04 ha |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Rezerwat przyrody Koniuszanka I
Spis treści
O rezerwacie
Rezerwat przyrody Koniuszanka I znajduje się około 15 km na północny wschód od Nidzicy, w okolicach miejscowości: Napiwoda, Moczysko i Koniuszyn. Obiekt został objęty ochroną w 1978 r. (MP nr 33 poz.126), w celu zachowania terenu, na którym występują zjawiska sufozji na sandrze. Obszar zajmuje powierzchnię 24,04 ha i administrowany jest przez Nadleśnictwo Nidzica.
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Według podziału fizyczno-geograficznego Polski opisywany rezerwat położony jest w najbardziej na południe wysuniętej części Pojezierza Olsztyńskiego. Rzeźba tego terenu została ukształtowana w wyniku akumulacyjnej i erozyjnej działalności lądolodu zlodowacenia Wisły, w jego maksymalnym zasięgu, przebiegającym na północ od Nidzicy. W skład rezerwatu wchodzi obszar lasu, odcinek Napiwodzkiej Strugi , a większość część obszaru stanowią zabagnienia (67% bagna) . Na północny zachód od Nidzicy, w pobliżu miejscowości Wietrzychowo, bierze początek strumień Napiwoda. Przepływa on przez wieś Napiwody , po około 3-4 km n północny – wschód od wsi zanika w piaskach sandrowych między osadami leśnymi Rakarnia i Moczysko. Między Rakarnią a źródliskami strugi Koniuszanką istnieją leje sufozyjne o głębokości do 5m. Powstały one na skutek osiadania gruntu w wyniku mechanicznego wymywania drobnego materiału przez wody podziemne. Układ lejów sugeruje kierunek przemieszczania się wód z miejsca wsiąkania do wysiękowych źródeł Koniuszanki.
Roślinność rezerwatu to bór mieszany świeży, pochodzący z nasadzeń sztucznych. Na terenach bagna występuje szuwar wieloturzycowy oraz szuwar trzcinowy.
Zwierzęta
W rezerwacie okresowo bytują dziki, jelenie, łosie i sarny. Wśród ptaków można obserwować gatunki związane z terenami bagiennymi.
Ciekawostki
Obszarem dorzecza Napiwody zainteresowano się około 1952 r. kiedy stwierdzono istnienie form sufozyjnych w pobliżu Gajówki Moczysko. Przez wiele lat wody odprowadzane potokiem Napiwoda wsiąkły w grunt na obszarze doliny. Miejsca wsiąkania przesuwały się w zależności od ilości wód w potoku. Na początku lat osiemdziesiątych z powodu znacznych opadów atmosferycznych i związanego z nimi podniesienia poziomu wód gruntowych oraz przeprowadzenia melioracji w górnej części zlewni Strugi, nastąpiło podtopienie bezodpływowego obniżenia terenu w okolicy Moczyska. Zalanych zostało około 10 ha. W obawie przed zaniknięciem zjawiska sufozji oraz strat związanych z zalaniem drzewostanów, w 1983 r. wykonano kolektor grawitacyjny, którym nadmiar wód spłynął do doliny Koniuszanki. Zjawiska sufozyjne na tym obszarze zachodzą nadal, dlatego utrzymywany jest status prawny tego rezerwatu.
Około 1,5km n północ od jeziora Koniuszyn leży rezerwat Koniuszanka II, który obejmuje dolny odcinek potoku Koniuszanka i towarzyszący mu starodrzew.
Bibliografia
Dąbrowski S., Polakowski B., Wołos L. Obszary chronione i pomniki przyrody województwa Warmińsko-Mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999. Olsztyn,1999.
Linki zewnętrzne
http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Koniuszanka_I
http://wrota.warmia.mazury.pl/nidzica_gmina_miejsko_wiejska/Turystyka/Informacje/Rezerwaty-i-pomniki-przyrody.html