Zbigniew Lubiejewski
Zbigniew Lubiejewski - Złoty medal olimpijski, jaki przywiózł do Olsztyna był dowodem, że kortowska siatkówka zdolna była do nadzwyczajanych osiągnięć.
Osiągnięcia sportowe
Zbigniew Lubiejewski złoty medalista olimpijski z Igrzysk Olimpijskich w Montrealu w 1976 roku, członek niezapomnianej drużyny Huberta Wagnera. Do reprezentacji Polski trafił w 1972 roku i w ciągu pięciu lat rozegrał 77 oficjalnych spotkań międzypaństwowych.Oprócz olimpijskiego złota zdobył srebrny medal w Mistrzostwach Europy w Belgradzie w 1975 roku. Imponujący jest jego dorobek klubowy. Jako absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Bartoszycach rozpoczął studia na Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie i grał w siatkówkę w AZS-ie,z którym podbijał kraj i Europę. Trafił pod skrzydła znakomitego trenera Leszka Dorosza, który wykorzystał jego predyspozycje, przede wszystkim: nieprzeciętną siłę i dynamikę. W czasie gry w akademickim klubie z Olsztyna zdobył z nim trzy razy Mistrzostwo Polski (1973, 1976 i 1978 r), cztery razy wicemistrzostwo (1972, 1974, 1977, 1980) i dwa razy zajął trzecie miejsce (1971 i 1975). W latach 1970-1972 trzykrotnie z zespołem wywalczył Puchar Polski. W 1978 roku był finalistą turnieju Pucharu Europy Zdobywców Pucharów, gdzie AZS Olsztyn zajął drugą pozycję. Uwielbiany przez kibiców wielokrotnie znalazł się w dziesiątce najlepszych sportowców Warmii i Mazur.
Przebieg kariery
- Całą sportową karierę w kraju związał z AZS-em Olsztyn.
- Zakończył ją zagranicą w belgijskim klubie Antonius Herentals, gdzie występował w roli zawodnika i trenera.
- Po powrocie do Polski ciągle jest przy AZS-ie.
- Jako członek Zarządu Klubu stara się przekazać swą wiedzę i doświadczenia.
- Jako ikona siatkówki na Warmii i Mazurach popularyzuje tę dyscyplinę wśród najmłodszych.
- Absolwent Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie (1972), gdzie otrzymał tytuł inż. rolnictwa.
Bibliografia
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 260; Pawlak, Olimpijczycy, s. 155; Duński, Od Paryża, s. 515; MES, t. 2, s. 95; Mecner, 80 lat siatkówki, s. 109