Bernhard Gigalski
| Bernhard Gigalski | |
| | |
 Strona tytułowa pracy B. Gigalskiego poświęconej uprawie winorośli na terenie państwa krzyżackiego
| |
| Data i miejsce urodzenia | 1866 r. Reszel |
| Data i miejsce śmierci | 15 czerwca 1934 r. Berlin |
| Zawód | duchowny katolicki, nauczyciel, działacz niemieckiej partii Centrum |
Bernhard Gigalski (ur. 1866 r. w Reszlu, zm. 15 czerwca 1934 r. w Berlinie) – duchowny katolicki, nauczyciel, działacz niemieckiej partii Centrum.
Okładka książki B. Gigalskiego
Szkoła i wykształcenie
Był absolwentem Liceum Hosianum w Braniewie. W roku 1888 przyjął święcenia kapłańskie. Przez krótki czas pełnił posługę duszpasterską w Schillingen i Kłajpedzie. Od 1890 roku studiował na uniwersytecie w Monachium. Trzy lata później uzyskał doktorat z teologii. W tym samym roku został wikarym w Olsztynie.
Działalność
Należał do olsztyńskiego Towarzystwa Kupców oraz Volksverein für das Katholische Deutschland; po pewnym czasie został mianowany prezesem oddziału organizacji. Podpis Gigalskiego widniał między innymi na zawiadomieniu o wykluczeniu Seweryna Pieniężnego (seniora) z Volksverein für das Katholische Deutschland.
Od 1897 roku był prefektem konwiktu w Braniewie, później wykładał teologię w Liceum Hosianum. W 1907 roku zdecydował się kandydować w wyborach do Reichstagu. Uzyskał 4170 głosów. Zwycięstwo przypadło wówczas Celestynowi Gustawowi Hugo Krebsowi. Po tym niepowodzeniu założył stowarzyszenie wolnomyślicieli. Był również inicjatorem ufundowania pomnika Mikołaja Kopernika w Olsztynie.
Bibliografia
Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
Traba Robert, Niemcy, Warmiacy, Polacy 1871-1914 : z dziejów niemieckiego ruchu katolickiego i stosunków polsko-niemieckich w Prusach, Olsztyn 1994.
