Sylwester

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 11:38, 18 lis 2014 autorstwa MagdaS (dyskusja | edycje) (Zwyczaje na Warmii i Mazurach)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Sylwester

Dzień 31 grudnia
Symbole nowolatki, breja
Inne nazwy zilija do Nowego Roku

Sylwester – wieczór poprzedzający nadejście Nowego Roku. To również dzień święta patronalnego papieża Sylwestra.

Zwyczaje na Warmii i Mazurach

Zgodnie z dawnym zwyczajem wieczorem uprzątano izbę, a podłogę posypywano piaskiem. Ściany i sufit przystrajano choinkami. Tej nocy spodziewano się odwiedzin dusz zmarłych, które swoje ślady pozostawiały właśnie na piasku. Przygotowywano również tradycyjne nowolatki, czyli ciastka w kształcie zwierząt gospodarskich. Tuż przed północą wszyscy domownicy jedli ze wspólnej miski breję, mleko i kwaśną kapustę. Żyto, z którego robiono breję, miało zagwarantować urodzaj zbóż w zbliżającym się roku. Gotowanie brei jest typowo warmińskim zwyczajem.

Ten czas obfitował w przeróżne zwyczaje:

  • Na Mazurach w wieczór sylwestrowy należało schować nóż od sieczkarni, wierzono bowiem, że w przeciwnym wypadku następnego dnia wzrasta ryzyko znalezienia w słomie człowieka bez głowy. Młodzież zbierała się przy płocie, którym mocno potrząsała. Następnie nasłuchiwano, z której strony szczekały psy; to stamtąd miał przyjść przyszły mąż lub żona. Poza tym z ogniska w piecu można było wypatrzyć, co czekało człowieka w nadchodzącym roku. Przed zmierzchem należało również oddać wszystkie pożyczki. Co odważniejsi zerkali do komina; osoba, którą wówczas zobaczyli, miała wkrótce umrzeć.
  • Na kolację Mazurzy spożywali ryby. Starano się aby były one jak najdorodniejsze, zwiastowały bowiem pieniądze.
  • Sylwester był również czasem wróżenia. Lało się ołów na wodę, a z kształtu ulanej bryły przepowiadało się przyszłość. Równie popularne było puszczanie drewienek lub igieł na miskę pełną wody. Połączenie się tych przedmiotów wyrokowało czy osoby wykonujące wróżbę wezmą wkrótce ślub.
  • Przed zmrokiem gospodarz kropił wodą święconą dom, zagrodę i stodołę, aby ochronić je przed pożarem. W pobożnych warmińskich domach zapalano w tym czasie świece i odmawiano różaniec.

Wierzenia

W nocy nie należało wychodzić na rozstajne drogi ani też przekraczać granicy wioski, miało tam bowiem czyhać na człowieka zło. Inne wierzenie głosiło, że jeśli w Nowy Rok pierwszy do domu wejdzie mężczyzna, to w gospodarstwie przyjdą na świat zwierzęta płci męskiej.

Symbole

Bibliografia

Chłosta Jan,Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009.
Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany, red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
Szyfer Anna, Zwyczaje, obrzędy i wierzenia Mazurów i Warmiaków, Olsztyn 1968.
Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku, red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.