Ferdinand Gregorovius

Ferdinand Gregorovius
Ferdinand Gregorovius. Źródło: de.wikipedia.org
Data i miejsce urodzenia	19 stycznia 1821 r. Nidzica
Data i miejsce śmierci	l maja 1891 r. Monachium

Ferdinand Julius Gregorovius (ur. 19 stycznia 1821 r. w Nidzicy, zm. 1 maja 1891 r. w Monachium) – niemiecki pisarz, nauczyciel, historyk kultury, filozof.

Tytuł galerii

Wydawnictwo Borussia. 1991.

 

Życiorys

Pochodził z polskiej, ale zniemczonej rodziny szlacheckiej Grzegorzewskich, osiadłej w Prusach w XVI wieku. Był synem radcy sprawiedliwości w Nidzicy Ferdynanda Tymoteusza i Wilhelminy z domu Kausch. Przez wiele lat podróżował. Mieszkał m.in. w Królewcu oraz Rzymie. W 1874 r. osiadł w Monachium. Zmarł w wieku 70 lat.

Szkoła i wykształcenie

Ukończył prywatną szkołę w Nidzicy i gimnazjum w Gąbinie. W latach 1838–1843 studiował na Uniwersytecie w Królewcu, gdzie zgłębiał filozofię, teologię, literaturę i historię.

Przebywając w Królewcu spotkał się ze Stowarzyszeniem Czwartkowym założonym przez lekarza Johanna Jacobiego.

Działalność

Po ukończeniu studiów przez wiele lat pracował jako nauczyciel. Przez jakiś czas przebywał w Rynie i Kętrzynie. W Działdowie nauczał w miejscowej szkole prywatnej.

W 1843 r. obronił pracę doktorską na temat piękna w filozofii Platona, co pomogło mu w uzyskaniu posady nauczycielskiej w Królewcu, gdzie mieszkał od 1846 r. W mieście tym pracował też jako dziennikarz, a w latach 1848–1850 współredagował "Neue Königsberger Zeitung".

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Jako członek demokratycznego Klubu Konstytucyjnego w Królewcu (1848 r.) sympatyzował z polskimi ruchami wolnościowymi. Opublikował m.in. cykl artykułów o Polsce, który wydał oddzielnie pt. Idea polskości (Die Idee des Polentums, 1848 r.), dedykując ją Joachimowi Lelewelowi. Pod wpływem dzieł Lelewela i zetknięcia się z Polakami przejął się losem narodu polskiego, występując także w innej pracy Polen- und Madjarenlieder (1849 r.) w obronie praw narodowych Polaków i przeciwko zaborcom. Tematykę słowiańską zawarł także w debiucie powieściowym Werdomar und Wladislaw... (1845 r.).

Odbył liczne podróże po Europie; w 1atach 1852-1874 przebywał we Włoszech i krajowi temu poświęcił większość swych następnych prac, m.in.:

• Historię średniowiecznego Rzymu (1859–1872) – ośmiotomowe dzieło, za które przyznano mu honorowe obywatelstwo tego miasta
• Historię cesarza rzymskiego Hadriana oraz jego czasów (1851 r.)
• Historię Aten w średniowieczu. Od Justyniana do podboju tureckiego (1889 r.)
• Historię Korsyki (1854 r.)

Relacjonował także swoje wycieczki, które odbywał po Włoszech (Wanderjahre in Italien 1856–1877), pisał sztuki teatralne, m.in. Śmierć Tyberiusza (1851 r.), a także opracował biografie papieża Aleksandra VI oraz Lukrecji Orgii.

Ciekawostki

• Pomimo licznych podróży nigdy nie zapomniał o stronach rodzinnych. W testamencie wszystko, co posiadał, przeznaczył na kształcenie ubogich dzieci z Nidzicy.
• W 1991 r., w stulecie śmierci Gregoroviusa, w Olsztynie został wydany cykl jego artykułów o Polsce pt. Idea polskości, w tłumaczeniu Franciszka Jeziołowicza, w opracowaniu i ze wstępem Janusza Jasińskiego.

Zobacz też

• Ferdinand Gregorovius, materiał zamieszczony na stronie internetowej en.wikipedia.org, [14.01.2015]
  
• Gregorovius, Ferdinand, materiał zamieszczony na stronie internetowej, kulturportal-west-ost.eu, [14.01.2015]
  

Bibliografia

Chłosta Jan, Biografie Niemców z Prus Wschodnich : leksykon, Olsztyn 2010, Studio Poligrafii Komputerowej "SQL", s. 64-66.
Chłosta, Jan, Więksi i najwięksi : twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich, Olsztyn 1999, Książnica Polska, s. 40-41.
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku), Warszawa 1983, Pax, s. 120-121.