Rumienica
Rumienica | |
| |
Państwo | Polska |
Województwo | Warmińsko-Mazurskie |
Powiat | Iławski |
Gmina | Lubawa |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Rumienica (niem. Rommen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko—mazurskim. Przynależy do gminy Lubawa w powiecie iławskim. Miejscowość położona 11,5 km na południowy wschód od Lubawy.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna:
Tereny zajmują moreny czołowe. Są zbudowane z różnorodnych materiałów wymieszanych procesami glacitektonicznymi. Występuje również obszar morenowej powierzchni falistej glin zwałowych.
Dzieje miejscowości:
Wieś biskupia lokowana na prawie chełmińskim przed 1336 rokiem. W roku 1566 biskup Stanisław Żelisławski oddał w posiadanie Rumienicę swemu krewnemu Feliksowi Konarskiemu, jego żonie i dzieciom za 100 grzywien. W 1646 roku we wsi żyło 11 gburów, z których każdy miał po 2 włóki i płacił 40 groszy czynszu rocznie. Sołtys posiadał 6 włók, karczmarz natomiast – 2. Pustych włók było wówczas 30. Biskupi wynajmowali je za opłatą. We wsi byli: kowal, krawiec, bednarz i dwóch ogrodników. Po likwidacji biskupiego klucza lubawskiego w 1773 roku wieś przeszła w posiadanie króla pruskiego. W roku 1789 było we wsi dwadzieścia zagród. Dzieci z Rumienicy chodziły w latach 1785-1819 do szkoły w Rumianie. Własna szkołę wieś otrzymała w 1819 roku. W 1906 roku z inicjatywy dwunastoletniego ucznia, Władysława Bieżuńskiego, wybuchł strajk szkolny. W roku 1885 mieszkało tu 444 osoby, w tym było 400 katolików i 44 ewangelików. W 1973 roku Rumienica stała się wsią sołecką. W 1978 roku wieś liczyła 264 osoby. Była tu szkoła podstawowa oraz klub „Ruchu”.
Ludzie związani z miejscowością:
Zabytki:
Gospodarka:
W Rumienicy są gleby słabsze o dużej konfiguracji terenu. Głównie nastawiono się na specjalizację w zakresie hodowli owiec. W 1975 roku nastąpiła reorganizacja kółek. Rumienica stała się filią Zespołu Gospodarstwa Rolnego w Sampławie.
Kultura:
Bibliografia:
Rumienica, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 10, red. B. Chlebowski, Warszawa 1889.
Śliwiński Józef, Lubawa, z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.