Sambowie

Sambowie (Sambia) – jedno z plemion pruskich zamieszkujące na początku XIII w. obszar obejmujący cały Półwysep Sambijski, po rzekę Dejmę na wschodzie i rzekę Pregołę na południu (wraz z jej południowym brzegiem) oraz wschodnią część Mierzei Wiślanej.

Podział plemion pruskich w XIII w., wg. M. Toeppena.
Źródło: "Historia Mazur. Przyczynek do dziejów krainy i kultury pruskiej", Olsztyn 1995

Charakterystyka

Sambowie byli najliczniejszym i najbogatszym plemieniem pruskim. Ich struktura podziału terytorialnego była bardziej skomplikowana niż innych plemion pruskich. Oprócz licznych niższorzędnych jednostek terytorialnych (okręgi, włości) – Germau, Pobeten, Rinau, Medenau, Laptau, Rudawa, Wargen, Quedenau, Schoken, Caimen, Waldau, Labiawa, Laukiszki, Welawa – były jeszcze mniejsze zwane moter.

W wyniku badań językowych odtworzono znaczenia nazwy Sambia (Semland). Rekonstruowana z języka pruskiego nazwa *Sembo, *Sambo pochodzi od rdzenia sembas "swojak, członek rodu". Możliwym jest również, że forma Samb- wywodzi się od litewskiego rdzenia žmabas "kąt, róg", co mogło być powiązane z kształtem Półwyspu Sambijskiego.

Bibliografia

Jan Powierski, Prussica, Malbork 2003. Henryk Łowmiański, Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego, t. 1-2, Wilno 1932.