Sarnowo

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Sarnowo

Kościół z XX w. w Sarnowie Wikipedia [10.11.2013]
Kościół z XX w. w Sarnowie Wikipedia [10.11.2013]
Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat nidzicki
Gmina Kozłowo
Sołectwo Sarnowo
Liczba ludności (2010) 401
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 13 - 124 Kozłowo
Tablice rejestracyjne NNI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Sarnowo
Sarnowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Sarnowo
Sarnowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Sarnowo (Schernaw,Szernaw) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Kozłowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 401 mieszkańców. W kadencji 2011–2015 sołtysem wsi jest Krzysztof Pisarewicz[1].

Położenie

Miejscowość położona jest miedzy drogą wojewódzką nr 545 a drogą krajową nr 7, w odległości ok. 7 km od Działdowa.

Dzieje miejscowości

Wieś lokowano w 1352 r., ale już w 1340 r. istniało tutaj pierwsze osadnictwo. Lokacji wsi dokonał komtur ostródzki Guntera von Hohenstein. Miejscowość otrzymała ziemię na prawie chełmińskim. W 1387 r. w Sarnowie powstała karczma, której właścicielem był Hans Scharfenstein. Przed 1426 r. funkcjonował tutaj młyn nad Szkotówką. W 1467 r. wieś trafia w ręce Paśka Negockiego. Komtur morąski – Henryk Reuss z Pławna zastawił Sarnowo za 450 zł. W 1542 r. Sarnowo zamieszkiwała ludność polska. W 1564 r. 1 włókę ziemi otrzymał tutaj Dzieszko Lanckoroński. W 1579 r. działała w Sarnowie szkoła.

W 1781 r. we wsi mieszkało: 3 chłopów chełmińskich, 3 lemanów, 19 gburów, chałupnik, 6 pastuchów, pastor, organista i kowal. W XIX w. wieś znajdowała się w powiecie niborskim. W XIX w. w Sarnowie było 150 domów, a miejscowość zamieszkiwało 800 osób.

Szkolnictwo

Religia

We wsi znajduje się siedziba parafii rzymskokatolickiej.

Zabytki

We wsi znajduje się kościół z początku XX w. i cmentarz z I wojny światowej.

Bibliografia

  1. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. X, Warszawa 1889.
  2. Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Reznera, Nidzica 2012, ss. 165–202.
  3. Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]

Przypisy