Parafia pw. św. Marcina w Boleszynie
| Parafia pw. św. Marcina w Boleszynie | |
| | |
 Kościół parafialny, źródło: Dieceja toruńska, 14.12.2013.
| |
| Siedziba | Boleszyn |
| Adres | Boleszyn 9, 13-308 Mroczno |
| Data powołania | XIV w. |
| Wyznanie | katolickie |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Diecezja | toruńska |
| Dekanat | Rybno Pomorskie |
| Kościół | kościół pw. św. Marcina |
| Wspomnienie liturgiczne | Trójcy Przenajświętszej i Matki Bożej Różańcowej (pierwsza niedziela października) |
| http://www.maryjny-boleszyn.pl | |
Parafia pw. św. Marcina w Boleszynie - rzymskokatolicka w dekanacie Rybno Pomorskie, w diecezji toruńskiej. Erygowana w XIV w. Parafia w latach 1821–1992 należała do diecezji chełmińskiej. Od 1990 r. proboszczem parafii jest ks. Bruno Franciszek Jank.
Spis treści
Historia parafii
Parafia św. Marcina powstała w poł. XIV w. i należała do kapituły chełmińskiej. Biskup chełmiński Arnold Stapil przyłączył zubożały kościół w Radoszkach jako filialny do Parafii pw. św. Marcina w Boleszynie. W 1525 r. kościół w Radoszkach odzyskał samodzielność. W II poł. XVI w. do parafii należały miejscowości: Boleszyn, Wielkie Leźno, Sugajno, Słup i Zalesie.
W XVII w. parafia straciła samodzielność, gdyż w pierwszej wojnie polsko-szwedzkiej (1627–1629) został zabity proboszcz boleszyński. Do 1670 r. parafia w Boleszynie przyłączona była do parafii w Mrocznie. W XVII w. kościół parafialny miał podwójne wezwanie: św. Trójcy i św. Marcina. Kościół pw. św. Marcina w Boleszynie znany jest jako Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej, której kult rozwiną się od XVII w.
W okresie nowożytnym istniała przy kościele szkoła parafialna z nauczycielem. Po pierwszym rozbiorze Polski parafia znalazła się w dekanacie górznieńskim. Pierwszego września 1848 r. nad parafią boleszyńską ustanowiony został patronat mieszany, który w parzystych miesiącach sprawował bp chełmiński, a w miesiącach nieparzystych – rząd pruski. W 1857 r. powstało Bractwo Różańcowe, do którego należała prawie cała parafia.
W 1920 r. parafia weszła w skład dekanatu lidzbarskiego z 2283 wiernymi. Przez cały czas okupacji w Boleszynie nie było stałego duszpasterza. Okresowo dojeżdżał do kościoła ks. Albin Kijora z polskiego Brzozia. Podczas II wojny światowej plebania została zajęta przez niemieckiego osadnika, a księgi metrykalne rozkradziono.
W okresie powojennym parafia obejmowała wsie: Boleszyn, Wielkie Leźno, Sugajno, Słup, Zalesie i Kowaliki.
Obecnie parafia liczy 1265 wiernych.
Kler parafialny
Proboszczowie:
- ks. Jakub Kowalkowski (1644–1656)
- ks. Jan Radomski (1693–1694)
- ks. Kazimierz Zielaskowski (1696–1698)
- ks. Jakub Markowski (1701–1732)
- ks. Stanisław Rosachocki (1735)
- ks. Ludwik Łagowski (1736–1749)
- ks. Józef Langner (1749–1760)
- ks. Jan Kemmer (1760–1761)
- ks. Józef Goldschmid (1761–1764)
- ks. Andrzej Fox (1764–1770)
- ks. Józef Langner (1770–1779)
- ks. Wacław Cieszyński (1779–1793)
- ks. Fabian Gałkowski (1793–1781)
- ks. Mateusz Wesołowski (1831–1843)
- ks. Franciszek III Semrau (1843–1850)
- ks. Franciszek Wyczyński (1851)
- ks. Augustyn Heiselberg (1852–1895)
- ks. Konrad Hoffmann (1895)
- ks. Teofil Sychowski-Stumberg (1895–1934)
- ks. Stanisław Główczewski-Kossak (1933)
- ks. Józef Kita (1933)
- ks. Ignacy Ptaszyński (1934–1939; 1945–1956)
- ks. Albin Kijora (1939–1945)
- ks. Józef Dydymski (1956–1971)
- ks. Bolesław Domachowski (1971–1982)
- ks. Edmund Nierzwicki (1982–1990)
Filie parafii
Kaplica pw. św. Huberta w Boleszynie
Sanktuaria działające na terenie parafii
Sanktuarium Maryjne w Boleszynie
Ruchy i stowarzyszenia
- Koło Ministranckie
- Żywy Różaniec
Zobacz też
[| Sanktuarium Maryjne w Boleszynie]
Bibliografia
Diecezja toruńska. Historia i teraźniejszość. Dekanat lidzbarski, red. Stanisław Kardasz, t. 10, Toruń 1999, s. 149.
Korecki Andrzej, Z dziejów gminy Grodziczno, Pelplin 2003, s. 354.
