Mumia z Drwęcka

W miejscowości Drwęck w 1939 r. odkryto, podczas prac melioracyjnych, doskonale zakonserwowane ciało młodej kobiety. To jedyne tego typu znalezisko z terenu Prus plemiennych.

Mumia to dziewczynka 12–14 lat, włosy blond, brak śladów użycia siły, ułożenie ciała wskazuje na intencjonalne ułożenie kończyn już po śmierci, śmierć nastąpiła na wiosnę, złożona do płytkiego stawu/bagna o głębokości do 2 m, owinięta w pelerynę ze skór owczych, znalezisko datowane jest na wczesną epokę żelaza (ok. 600–500 r. p.n.e.). Przepadek ten wpisuje się w ponad 1300 innych tego typu bagiennych/torfowych znalezisk z terenu Europy, które są interpretowane jako ofiary złożone bóstwom, lub też ofiary rytualnych utopień będących karą za przestępstwa. Zdarzają się ciała z rzemieniem na szyi, lub związanymi kończynami, przygniecione do dna belką lub chrustem, noszące często ślady gwałtownej śmierci. Znajdowane ciała kobiet, mężczyzn i dzieci były ubrane lub nagie.

W brew pozorom zbieżność kulturowa Germanów z ludami barbarzyńskiej Europy jest bardzo duża, czego dowiódł Karol Modzelewski. Można zatem doszukiwać się podobnego postępowania na terenie całej barbarzyńskie Europy, polegającego na stosowaniu kary utopienia w bagnie.

Bibliografia

Mirosław J. Hoffmann, Kazimierz Madela, Ofiara złożona bóstwom czy morderstwo doskonałe?, Biuletyn oddziału Warmińsko-Mazurskiego stowarzyszenia Konserwatora Zabytków, 2006, z. 4.

Marek M. Pacholec, Pruskie rytuały uśmiercania – wstęp do badań, Komunikaty Mazursko-Warmińskie, 2011, nr 2(272).

Karol Modzelewski, Barbarzyńska Europa, Warszawa 2004.