Gałwuny
| Gałwuny | |
| | |
 Wieś Gałwuny
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | kętrzyński |
| Gmina | Kętrzyn |
| Liczba ludności (2010) | 168[1] |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Gałwuny | |
| Położenie na mapie Polski  Gałwuny | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Gałwuny (niem. Gross Galbuhnen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Kętrzyn. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 168 mieszkańców (łącznie z Kętrzyńską Kępą). Funkcję sołtysa obecnie sprawuje Mirosław Misiejuk[2].
Położenie
Miejscowość jest położona przy drodze Kętrzyn-Bartoszyce.
Dzieje miejscowości
Miejscowość została lokowana w 1422 roku na obszarze 10 łanów. W tym samym roku uruchomione zostały dwie karczmy. W XV wieku we wsi żyli również Polacy: Jan Suchodolski, Jan Król oraz Marcin Taratuta. W tym okresie wieś wchodziła w skład parafii w Kętrzynie. W 1785 roku Gałwuny składały się z 20 domów. W 1818 roku w 18 budynkach żyło 132 mieszkańców. W czasie I wojny światowej na obszarze wsi powstało lotnisko polowe. W latach 30. XX wieku w Gałwunach działał wiatrak typu holenderskiego. U progu II wojny światowej wieś była zamieszkana przez 381 osób. We wsi działała w tym czasie duża cegielnia.
Po wojnie, od 1954 roku Gałwuny były siedzibą Gromadzkiej Rady Narodowej. Gromadę zlikwidowano trzy lata później. W 1957 roku we wsi powstało jedno z pierwszych w powiecie kółek rolniczych. W 1970 roku miejscowość była zamieszkana przez 225 osób. W tym czasie w Gałwunach działała ośmioklasowa szkoła podstawowa oraz punkt biblioteczny. W 1973 roku sołectwo Gałwuny, wchodzące w skład gminy Kętrzyn obejmowało trzy miejscowości. W 2000 roku Gałwuny były zamieszkane przez 161 osób.
Turystyka
W miejscowości funkcjonuje gospodarstwo agroturystyczne, którego największą atrakcją jest stado 15 koni, wykorzystywanych do jazdy wierzchem, przejazdów zaprzęgami konnymi i organizacji kuligów.
Bibliografia
- Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, przewodniczący komitetu redakcyjnego Andrzej Wakar, Olsztyn 1978.
- Licharewa Zofia, Kętrzyn. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1962.
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 10.03.2014]
- Wrota Warmii i Mazur[data dostępu: 10.03.2014]
Przypisy
- ↑ Łącznie Gałwuny i Kętrzyńska Kępa.
- ↑ http://bip.warmia.mazury.pl/ketrzyn_gmina_wiejska/152/Jednostki_pomocnicze/ [data dostępu: 5.03.2014]
