Heinrich VII Reffle von Richtenberg

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 11:25, 12 sty 2015 autorstwa MagdaS (dyskusja | edycje) (Życiorys)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Henryk VII Reffle von Richtenberg

Data i miejsce śmierci 20 lutego 1477 r.
Królewiec
Zawód XXX wielki mistrz zakonu krzyżackiego

Henryk VII Reffle von Richtenberg (zm. 20 lutego 1477 roku w Królewcu) – XXX wielki mistrz zakonu krzyżackiego.

Życiorys

Nieznana jest data urodzenia Henryka VII Reffle von Richtenberga. Pochodził prawdopodobnie z rodu ministeriałów klasztoru w Reichenau.

W latach 1470–1477, od śmierci wielkiego mistrza Henryka Reuss von Plauena, pełnił funkcję wielkiego mistrza krzyżackiego. Zwierzchnikiem zakonu został wybrany jednogłośnie. Początkowo nie odgrywał w strukturach zakonu krzyżackiego większej roli. Kompanem komtura ostródzkiego był od 1446 roku, a od 1448 roku kompanem wielkiego mistrza Konrada von Erlichshausena. Pełnił też funkcję w urzędzie rybickim w Pucku.

W roku wyboru na wielkiego mistrza Henryk VII pojechał do króla polskiego Kazimierza IV Jagiellończyka, by złożyć mu hołd lenny. Do spotkania doszło 20 listopada 1470 roku na sejmie w Piotrkowie. Po uroczystościach Henryk VII Reffle von Richtenberg wrócił do Prus. Najbardziej naglącymi sprawami dla wielkiego mistrza stały się długi zakonu oraz bunty nieopłacanego wojska zaciężnego. Henryk VII Reffle von Richtenberg zmuszony był wprowadzić politykę zaciskania pasa.

Wielki mistrz był bardzo skłócony z biskupami pruskimi, ponieważ naruszał ich kompetencje administracyjne. Miedzy Henrykiem VII Refflem von Richtenbergem a królem polskim doszło do ostrego konfliktu, którego kulminacją była zbrojna wyprawa krzyżacka na Warmię w 1472 roku. Wielki mistrz chciał się uwolnić od zależności od Korony Polskiej. Z królem Węgier Maciejem Korwinem rozpoczął pertraktacje mające na celu złożenie hołdu i oddania mu pod opiekę zakonu krzyżackiego.

Henryk VII Reffle von Richtenberg zmarł 20 lutego 1477 roku w Królewcu. Został pochowany w miejscowej katedrze.

Bibliografia

M. Murinius, Kronika Mistrzów Pruskich, wstęp i oprac. Z. Nowak, Olsztyn 1989, s. 223.

Zobacz też