Rezerwat Dębowo

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 22:55, 19 mar 2014 autorstwa Darkub (dyskusja) (Utworzono nową stronę "{{Rezerwat przyrody infobox | nazwa_rezerwatu= Rezerwat przyrody Dębowo | zdjęcie= debowo.jpeg | opis_zdjęcia= Rezerwat Dębowo - buczyna | rod...")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Rezerwat przyrody Dębowo

{{{Opis_zdjęcia}}}
Rezerwat Dębowo - buczyna
Rodzaj rezerwatu leśny
Państwo  Polska
Data utworzenia 1954
Powierzchnia 24,72 ha ha
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Rezerwat przyrody Dębowo
Rezerwat przyrody Dębowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Rezerwat przyrody Dębowo
Rezerwat przyrody Dębowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Rezerwat przyrody Dębowo

O rezerwacie

Rezerwat przyrody „Kamienna Góra” został utworzony na mocy zarządzenia z dnia 4 lutego 1995 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. Nr 5, poz. 83). Jest rezerwatem leśnym, utworzonym na obszarze 95,14 ha. Głównym celem ochrony tego rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych, przyrodniczo-leśnych, krajobrazowych i dydaktycznych stanowiska buczyny pomorskiej w jej aktualnej postaci naturalnej i w otoczeniu zbiorowisk leśnych i bagiennych zajmujących właściwe dla nich siedliska.

Bezodpływowe zagłebienie terenowe w rezerwacie
Owocnik purchawki jeżowatej w rezerwacie


Fizjogeografia terenu i szata roślinna

Rezerwat "Kamienna Góra" usytuowany jest w środkowej części Pojezierza Olsztyńskiego. Stanowi zachodnią część uroczyska Kamienna Góra, które w leśnym podziale administracyjnym należy do Nadleśnictwa Kudypy. Drzewostan rezerwatu i uroczyska Kamienna Góra porasta prawie w całości garb moreny czołowej, którego najwyższe wyniesienie (Kamienna Góra) osiąga 179 m n.p.m. Garb ten stanowi dobrze zaznaczający się utwór marginalny ciągu morenowego fazy V, powstałego w czasie trzeciego postoju lodowca w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Zbiorowiskiem przewodnim w rezerwacie jest buczyna pomorska (Melico-Fagetum), w pełni zróżnicowana wewnętrznie. Porasta ona zbocza Kamiennej Góry i wierzchowiny garbu morenowego. Tereny niżej usytuowane zajmuje głównie grąd subatlantycki (Stellario-Carpinetum), a szczególnie jego podzespół typowy, uzupełniony na większej powierzchni przez świerkowy bór mieszany świeży (Sambuco racemosi-Piceetum), który jest dziełem człowieka. Podkreślenia wymaga obecność podgórskiego łęgu jesionowego (Carici remotae-Fraxinetum) i zbiorowiska Chaerophyllum hirsutum.


Zwierzęta

W rezerwacie stwierdzono występowanie 32 gatunków ptaków, z których 21 uznano za lęgowe. Do najbardziej interesujących gatunków należy dzięcioł czarny.


Rośliny

W wyniku dotychczasowych badań w rezerwacie "Kamienna Góra" stwierdzono obecność 324 taksonów, w tym: 19 gatunków drzewiastych, 24 gatunki krzewów, 11 gatunków paproci, 4 gatunki skrzypów, 1 gatunek widłaka, 235 taksonów roślin zielnych i krzewinek, 39 gatunków mchów oraz 7 gatunków wątrobowców. Lista gatunków prawnie chronionych jest dość bogata, obejmuje bowiem 23 taksony. Do najrzadszych przedstawicieli flory rezerwatu, charakterystycznych dla jego siedlisk mezotroficznych, należą: Ribes alpinum, Ribes uva-crispa, Chaerophyllum hirsutum, Circaea alpina, C. intermedia, Corydalis intermedia, Cystopteris fragilis, Equisetum hyemale, Festuca altissima, Lathraea squamaria, Phegopteris connectilis, Melandrium rubrum i Veronica montana.


Grzyby

Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych rezerwatu. Występuje tu m.in. rzadki w kraju gatunek (kategoria R na "Czerwonej Liście") - purchawka jeżowata (Lycoperdon echinatum).


Ciekawostki

Buczyna pomorska (Melico-Fagetum) w uroczysku na Kamiennej Górze jest najbardziej na wschód wysuniętym stanowiskiem tego zespołu, rozwijającym się w pełnej amplitudzie ekologicznej oraz z typowym składem gatunkowym drzewostanu i roślinności runa.

Teren rezerwatu dotrwał on do czasów obecnych w postaci mało zniwelowanej, gdyż wyróżnia się w podłożu niesamowitą kamienistością. Z tego też powodu uroczysko Kamienna Góra trwa nieprzerwanie od niepamiętnych czasów, gdyż jego podłoże zdecydowanie nie nadawało się pod uprawę rolną.


Bibliografia

S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.

Plan Ochrony Leśnego Rezerwatu Przyrody „Kamienna Góra”. [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 16. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.

Linki zewnętrzne

http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Dębowo