Ropucha paskówka

{{{nazwa zwyczajowa}}}
Epidalea calamita/Bufo calamita`
Laurenti, 1768
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|Epidalea calamita/Bufo calamita]] {{{opis grafiki}}}
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	płazy
Rząd	płazybezogonowe
Rodzina	ropuchowate
Rodzaj	Epidalea

Ropuchy

To grupa płazów z rzędu bezogonowych. Charakterystyczną cechą, która odróżnia je od blisko spokrewnionych żab, są gruczoły jadowe. Produkowana w nich jest toksyczna substancja, która pozwala (biernie) bronić się przed drapieżnikami. Ropuchy są zwierzętami mięsożernymi, ściśle chronionymi. Bardzo rozpowszechnione na Warmii i Mazurach ze względu na sprzyjające warunki zarówno siedliskowe, jak i bogate zasoby odżywcze.

Ropucha paskówka

To najmniejsza i jednocześnie najrzadsza ropucha występująca w Polsce. Ciało ma długość do 8 cm; jest płaskie i krępe. Zwierzę ma kolor brązowy, brunatny czasem wpadający w szary. Przypomina ropuchę szarą, odróżnia ją jednak od krewniaczki przebiegająca wzdłuż grzbietu, od głowy do końca ciała, jasna pręga.

Ropucha paskówka (www.sqfp.info)

Preferuje tereny otwarte, nasłonecznione. Jednak jest zwierzęciem elastycznym i łatwo przystosowuje się do zmian. Dość szybko biega (krótkie nogi sprawiają, że raczej niechętnie i niezdarnie skacze), stąd jej ludowa nazwa: ropucha żwawa. Z zimowych kryjówek wychodzi na przełomie marca i kwietnia. Jak wszystkie ropuchy – bardzo żarłoczna: uwielbia ślimaki i stawonogi. Przed agresorami broni się wydzielając z gruczołów skórnych toksyczną substancję o nieprzyjemnym zapachu.

Źródło

• Główczyński K./ Wittbrodt K. 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 18 str.
• WikiMedia

Epidalea calamita/Bufo calamita w: Integrated Taxonomic Information System {{#invoke:lang|język}}