Żyłkowiec różowawy

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Żyłkowiec różowawy

Rhodotus palmatus
(Bull.) Maire
Żyłkowiec różowawy [1]
Żyłkowiec różowawy [3]
Systematyka
Królestwo grzyby
Gromada podstawczaki
Klasa pieczarniaki
Rząd pieczarkowce
Rodzina obrzękowcowate
Rodzaj żyłkowiec
Gatunek żyłkowiec różowawy
Synonimy
Agaricus subpalmatus Fr.

Pleurotus subpalmatus (Fr.) Gillet

Żyłkowiec różowawy (Rhodotus palmatus (Bull.) Maire) – gatunek grzyba wielkoowocnikowego z rodziny Physalacriaceae, rzędu pieczarkowców (Agaricales). Jest grzybem uznanym za wymierający na obszarze Polski (kategoria "E" na Czerwonej Liście).

Żyłkowiec różowawy - formujące się owocniki [2]

Owocnik

Kapelusz osiąga 4-8 cm średnicy, jest mocno wypukły, później spłaszczony, z zawiniętym brzegiem, jasnopomarańczowy do ciemnoróżowego, z elastyczną, galaretowatą, zmarszczoną powierzchnią. Blaszki zatokowato wcięte, gęste, płowożółte lub czerwonawe, z krótszymi flaszeczkami. Trzon 2-5 x 0,5-1 cm, mimośrodkowy lub boczny, białawy do różowego, pokryty białymi włókienkami. Miąższ gruby, jasny, o owocowym zapachu i bardzo gorzkim smaku. Wysyp zarodników różowy.

Rozmieszczenie i ekologia

Gatunek jest szeroko rozpowszechniony, znany ze wschodniej części Ameryki Północnej, Afryki Północnej, Europy, Azji oraz z Tasmanii. Na całym obszarze występowania jest gatunkiem rzadkim. W Polsce znany jest współcześnie tylko z jednego stanowiska w Puszczy Białowieskiej.

Owocniki pojawiają się od września do grudnia. Wyrastają w kępach na pniakach i zwalonych pniach drzew, zwłaszcza wiązów (w Europie notowany także na kasztanowcach i dębach).

Wartość użytkowa

W zależności od źródła informacji, określany bywa jako gatunek niejadalny lub o nieznanych właściwościach.

Ciekawostki

Gatunek ten stwierdzony został po raz pierwszy w obecnych granicach Polski przez niemieckiego mykologa Kaufmanna (jako Pleurotus subpalmatus). Jego stanowisko odkryto w roku 1916 w Elblągu. Przez prawie sto lat żyłkowiec nie był notowany w Polsce. Całkiem niedawno stwierdzony został ponownie, tym razem w Puszczy Białowieskiej.

Nieco częstszemu w skali lokalnej występowaniu tego gatunku może sprzyjać masowe wymieranie wiązów zakażonych grzybem Ophiostoma ulmi (syn. Ceratocystis ulmi) powodującym tzw. holenderską chorobę wiązów (naczyniowa choroba wiązu, grafioza wiązu). Choroba ta była w nieodległej przeszłości przyczyną masowego wymierania wiązów w Europie (od 1910 r.) i Ameryce Północnej (od 1930 r.).

Zobacz też

en.wikipedia.org, Rhodotus [22.04.2014]
grzyby.pl [22.04.2014]

Bibliografia

Bujakiewicz A., Rhodotus palmatus (Bull.: Fr.) R. Maire, [w:] Atlas of the geographical distribution of fungi in Poland 2, red. W. Wojewoda, Kraków 2002, s 95-98, 2002.
Pegler D., Grzyby Polski i Europy, Wrocław 2003.
Bujakiewicz A., Nita J., Żyłkowiec różowawy Rhodotus palmatus (Bull.: Fr.) R. Maire) – mieszkaniec białowieskich ostępów, "Chrońmy Przyrodę Ojczystą" 2004, nr 60(5), s. 82-85.
Wojewoda W., Ławrynowicz M., Red list of the macrofungi in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland, red. Z. Mirek, W. Zarzycki, W. Wojewoda, Z. Szelag, Kraków 2006, s. 55-70.