Dziurdziewo
| Dziurdziewo | |
| | |
 Kościół pw. Matki Boskiej Anielskiej, źródło: http://www.ciekawemazury.pl, 12.09.2013.
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | nidzicki |
| Gmina | Kozłowo |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NNI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Dziurdziewo | |
| Położenie na mapie Polski  Dziurdziewo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Dziurdziewo (niem. Dziurdziau, od 1938 r. Thalheim) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Kozłowo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie gminy Kozłowo. Przez gminę przepływają dwie rzeki – Nida i Szkotówka. W wyniku ich połączenia, tworzy się rzeka Wkra – dopływ Narwi. Na obszarze gminy znajduje się 9 jezior o pow. 347 ha. Większe z nich to: Kownatki, Kąty oraz Szkotowskie.
Dzieje miejscowości
Dziurdziewo zajmuje częściowy obszar ziemski, który w 1321 r. mistrz krajowy Friedrich von Wildenberg przekazał grupie rycerzy na czele z Peterem von Heselicht. W 1579 r. w miejscowości funkcjonowała szkoła. Od 1670 r. wieś należała do parafii Szkotowo. W 1717 r. teren wsi wynosił 24 łany, które zamieszkiwało 11 chłopów i 4 zagrodników. W 1780 r. Dziurdziewo obejmowało 26 łanów i 8 mórg. W XIX w. we wsi funkcjonował kościół ewangelicki. Wieś natomiast znajdowała się w powiecie niborskim i w parafii Turowo.
Ludzie związani z miejscowością
Na kartach historii wsi zapisał się mistrz krajowy Friedrich von Wildenberg. Obecnie (2013 r.) sołtysem we wsi jest Grażyna Nowakowska.
Zabykti:
We wsi znajduje się Kościół pw. Matki Boskiej Anielskiej.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. II, Warszawa 1881, 927 ss.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.
