Andrzej Skrobacki

Andrzej Skrobacki
Data i miejsce urodzenia	28 stycznia 1928 r. Gniewkowo
Data i miejsce śmierci	2 lutego 1992 r. Olsztyn
Miejsce spoczynku	Cmentarz komunalny w Olsztynie
Zawód	lekarz

Andrzej Skrobacki (ur. 28 stycznia 1928 r. w Gniewkowie, zm. 2 lutego 1992 r. w Olsztynie) – doktor nauk medycznych, specjalista analityki lekarskiej, założyciel olsztyńskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny i Farmacji.

Życiorys

Syn Kazimierza i Anny z d. Zwierzyńskiej. Po śmierci ojca, w wieku 3 lat przeniósł się wraz z bratem i matką do Poznania.

Szkoła i wykształcenie

W grudniu 1939 r. został wysiedlony wraz z rodziną do Iwanisk, gdzie ukończył 3 klasy gimnazjum na tajnych kompletach. Świadectwo dojrzałości uzyskał w Poznaniu w roku 1946. Studiował na Wydziale Lekarskim AM w Poznaniu, gdzie w 1952 r. uzyskał absolutorium. W tym samym roku odbył Kurs Przysposobienia Oficerów w Łodzi. Tamże otrzymał dyplom lekarza 17 grudnia 1952 r. Stopień dr n.med. otrzymał na podstawie pracy Polacy na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Królewcu.

Praca

Po promocji oficerskiej otrzymał przydział do jednostki WOP w Gliwicach, skąd przeniesiony został do Przemyśla, a następnie do Olsztyna na stanowisko asystenta Laboratorium Analitycznego w Szpitalu MSW.

W 1958 r. uzyskał specjalizację II st. z analityki lekarskiej. W latach 1963–1982 był kierownikiem Laboratorium Analitycznego Polikliniki KWMO oraz Przychodni Skórno-Wenerologicznej w Olsztynie. Od 1974 r. pracował w Wojewódzkim Zespole Pomocy Doraźnej w Olsztynie.

W 1982 r. przeszedł na emeryturę.

Działalność kulturalna i społeczna

Był wiceprzewodniczącym Olsztyńskiego Oddziału PTL, członkiem Towarzystwa Naukowego Ośrodka Badań Naukowych, Polskiego Towarzystwa Historycznego, założycielem olsztyńskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny i Farmacji.

W 1980 r. wydał Album lekarzy-pionierów Okręgu Mazurskiego 1945-1946. Współuczestniczył w organizowaniu OW-MIL w Olsztynie. Współredagował Biuletyn Lekarski.

Odznaczenia

Odznaczony Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny", Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim OOP.

Bibliografia

Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, volumen I, s. 150.