Zenobiusz Bednarski
Zenobiusz Michał Bednarski | |
| |
Data i miejsce urodzenia | 1 stycznia 1923 r. Pińczów |
Data i miejsce śmierci | 29 września 2014 r. Gdańsk |
Miejsce spoczynku | Cmentarz Katolicki w Sopocie |
Zawód | lekarz, historyk medycyny |
Zenobiusz Michał Bednarski (ur. 1 stycznia 1923 r. w Pińczowie, zm. 29 września 2014 r. w Gdańsku) – lekarz, historyk medycyny, specjalista I i II st. z ftyzjatrii.
Spis treści
Życiorys
Był synem Michała i Antoniny z d. Zielińskiej. W lipcu 1943 r. został wzięty na roboty przymusowe, początkowo pracował w kamieniołomach w Rykoszynie, od października 1943 w Kielcach, a od września 1944 r. do 11 stycznia 1945 r. w okolicach Pińczowa.
Szkoła i wykształcenie
Do szkoły powszechnej i gimnazjum uczęszczał początkowo w Augustowie, czwartą klasę gimnazjalną ukończył po wybuchu wojny na na tajnych kompletach w Pińczowie. Od lutego 1945 do czerwca 1946 r. uczęszczał do gimnazjum i liceum w Pińczowie, tam też uzyskał świadectwo dojrzałości. W latach 1946–1951 studiował na Wydziale Lekarskim AM w Gdańsku, gdzie 5 kwietnia 1952 r. otrzymał dyplom lekarza.
Praca
Nakazem pracy został skierowany do pracy w PSP w Prabutach. Następnie 30 września 1953 r. przeniósł się do Olsztyna. Od 1 stycznia 1954 r. pracował w Centralnej Wojewódzkiej Przychodni Przeciwgruźliczej. Od 25 lipca 1957 r. do 1 stycznia 1959 r. pełnił obowiązki ordynatora, a następnie został ordynatorem II oddziału Szpitala Specjalistycznego Zespołu Gruźlicy i Chorób Płuc; funkcję tą pełnił do chwili emerytury.
Jednocześnie do 31 grudnia 1960 r. był kierownikiem szczepień BCG. W latach 1961–1969 pełnił funkcję kierownika działu rehabilitacji w Wojewódzkiej Przychodni Przeciwgruźliczej, w latach 1956–1965 był założycielem i kierownikiem Półsanatorium Akademickiego w Olsztynie. W latach 1973–1977 był kierownikiem ds. lecznictwa.
Był specjalistą I i II st. z ftyzjatrii.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Uzyskał stopień dr n.med. na podstawie pracy: ”Polacy na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Dorpackiego w latach 1802-1889”. Za pracę zawodową, naukową i społeczną odznaczony m.in.: Srebrnym KZ, Krzyżem Kawalerskim OOP, „Zasłużonym dla Warmii i Mazur”, „Za wzorową pracę w służbie zdrowia”. Autor wielu publikacji z zakresu ftyzjatrii oraz historii medycyny. Opis swojej działalności na terenie Warmii i Mazur zawarł w książce ”Moje życie po otrzymaniu nakazu pracy. Wspomnienia”.
Bibliografia
Bednarski Z., Rocznik Medyczny, Tom V Volumen I, Olsztyn 1997, s. 20.