Linowiec
| Linowiec | |
| | |
| Pole-obowiązkowe Pole-obowiązkowe
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurski |
| Powiat | nowomiejski |
| Gmina | Grodziczno |
| Sołectwo | Linowiec |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
| Tablice rejestracyjne | NNM |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Linowiec | |
| Położenie na mapie Polski  Linowiec | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Linowiec (niem. Linowitz ) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Grodziczno. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego
Spis treści
[ukryj]Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość znajduje się na terenie gminy Grodziczno w obszarze, której występuje tu wyjątkowo duże nagromadzenie polodowcowych form rzeźby terenu, takich jak m.in. moreny denne, pagórki i wzgórza morenowe, rynny subglacjalne, płaty sandru, wytopiskowe. Najniżej położonym obszarem jest dolina rzeki Wel - poniżej 100m n.p.m. W kierunku północno-wschodnim gminy (Garb Lubawski) teren wznosi się i w rejonie na wschód od m. Zwiniarz osiąga największą wysokość 200,8m n.p.m. Powierzchnia gminy dzieli się na: wysoczyznę morenową, dolinę rz.Weli rynnę jeziora Kiełpińskiego, fragmentem sandru Skrwy. Ponadto odnajdziemy tutaj gleby brunatne właściwe i brunatne wyługowan, czarne ziemie, gleby organiczne – torfowe, murszasto-torfowe oraz mułowo-torfowe.
Dzieje miejscowości
Na obszarze Linowca musiało istnieć osadnictwo starożytne gdyż odnaleziono toporek, który w XIX w. był przechowywany w domu dziedzica . Część włościańska wsi należała do biskupów chełmińskich i była zaliczana do klucza kurzętnickiego. Na terenie wsi na przełomie XIX/ XX w. znajdowały się dobra rycerskie i włościańskie. Przy folwarku znajdowała się gorzelnia, cegielnia i młyn. Właściciel majątku rycerskiego Feliks Kaweczyński hoduje bydło rasy holenderskiej oraz tuczne . Na przełomie XIX/XX w. zajmowały dobra rycerskie i włościańskie 3796 mórg z 69 budynkami i 31 domami . We wsi w tym okresie mieszkało 356 katolików i 15 ewangelików . Na terenie miejscowości znajduje się gospodarstwo agroturystyczne.
Ludzie związani z miejscowością:
Zabytki:
W miejscowości znajduje się wodospad z ruinami mostu.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. V, Warszawa 1880 - 1914.
