Brodziec leśny

Brodziec leśny
Tringa glareola`
Linnaeus, 1758
Tringa glareola Linnaeus, 1758
Źródło: [2]
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Rząd	siewkowe
Rodzina	bekasowate
Rodzaj	Tringa
Gatunek	brodziec leśny
Synonimy
łęczak, trawnik

Brodziec leśny (Tringa glareola) – gatunek średniego ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych (Scolopacidae). Długość ciała – ok. 20-25 cm.

Charakterystyka

Ptak wielkości małego drozda, o smukłej sylwetce z długimi oliwkowymi nogami. Wierzch ciała szary z brunatnymi plamkami, głowa i szyja czarno kropkowane, boki piersi bardziej prążkowane. Spód ciała, ogon i kuper białe, na ogonie drobne, czarne, poprzeczne prążki. Dziób czarny, nad oczami wyraźne, białe "brwi".

Gatunek występuje na śródleśnych torfowiskach wysokich w otoczeniu borów bagiennych, a podczas przelotów - na mulistych brzegach różnego typu wód i na terenach podmokłych, będąc tam w tym okresie najczęściej spotykanym brodźcem.
Żywi się drobnymi bezkręgowcami, głównie owadami i ich larwami, a także mięczakami, skorupiakami.

Gniazdo buduje na ziemi - jako dołek dobrze ukryty w kępie turzycy, wyścielony trawami.

Źródło: [3]

Występowanie

Zamieszkuje całą północną Eurazję od Europy po Półwysep Czukocki i Wyspy Komandorskie na dalekim wschodzie Rosji. Zimuje natomiast w pasie klimatów tropikalnych i subtropikalnych Afryki, w południowej Azji (południowe Chiny, Filipiny, Indonezja) oraz w Australii.

W Polsce skrajnie nielicznie lęgowy (zaledwie kilka par); jedynym stanowiskiem lęgowym w kraju są Bielawskie Błota na Pobrzeżu Gdańskim. Niegdyś gnieździł się dość licznie w całym kraju, ale likwidacja bagien i mokradeł sprawiła, że przez lata nie było dowodu na lęgi łęczaka. Podczas przelotów (przylot: kwiecień-maj; odlot: czerwiec-październik) jest to najliczniejszy z brodźców pojawiających się w Polsce.

Na Warmii i Mazurach brodźca leśnego odnotowano na obszarze Natura 2000 Lasy Skaliskie należącym do sieci Natura 2000, a także w Rezerwacie Nietlickie Bagno.

W Polsce objęty ścisłą ochroną gatunkową, wymieniony w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt jako gatunek skrajnie zagrożony oraz w Dyrektywie Ptasiej, zagrożony zanikiem siedlisk lęgowych spowodowanym osuszaniem i zarastaniem torfowisk.

Bibliografia

Richarz Klaus, Ptaki-przewodnik, Warszawa, Wydawnictwo Muza, 2009.
Radziszewski Michał, Ptaki Polski, Warszawa, Carta Blanca, 2011.

Zobacz też

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną, Dziennik Ustaw 2004, nr 220, poz. 2237 [4]
[5]
[6]
[7]