Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 10:45, 1 sie 2014 autorstwa Ewa (dyskusja) (Utworzono nową stronę "{{EWiM Natura2000WersjaRozszerzona infobox |nazwa obszaru = Obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny |zdjecie = |podpis zdjecia = ...")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny

Typ obszaru Obszar "siedliskowy" - przyszły specjalny obszar ochrony siedlisk (SOOS)
Powierzchnia 2953,7
Status obszaru Projektowany SOOS
Położenie na mapie brak
Mapa lokalizacyjna brak
Brak mapy: POL
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Obszar Natura 2000 Bieńkowo – projektowany Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk (SOOS)


Ogólny opis obszaru

Obszar położony jest między Dobrym Miastem a Lidzbarkiem Warmińskim. Centralną oś stanowi dolina środkowej Łyny, obejmująca w swojej południowo-wschodniej części przyujściowy odcinek rzeki Kirsny. Szerokość dna doliny nie przekracza1,2 km, największa występuje w okolicach miejscowości Wróblik i Łaniewo. Dolina Łyny charakteryzuje się licznymi (60 obiektów) starorzeczami o różnym stopniu sukcesji. Najmłodsze zlokalizowane są w bezpośrednim sąsiedztwie Łyny i zachowują z nią kontakt hydrologiczny, natomiast nieco starsze „ekologicznie” starorzecza (20 obiektów) okresowo tracą więź z rzeką. Najstarsze starorzecza (30 obiektów) zlokalizowane są w pewnym oddaleniu od aktualnego koryta rzeki, uniemożliwia to ich przepłukiwanie, czego konsekwencją jest zarastanie roślinnością szuwarową oraz rzęsą i do ich wypłycania. Starorzecza zlokalizowane w Smolajnach o charakterze antropogenicznym, utrzymują stały kontakt z Łyną( 10 obiektów),niektóre z nich funkcjonują jako stawy rybne.
Otoczenie doliny rzeki stanowią tereny otwarte z niżowymi łąkami i polami uprawnymi. Pozostałą część stanowią lasy, głównie łęgi jesionowo-olszowe oraz grądy subkontynentalne i grądy zboczowe. Na siedliskach gradowych występuje zjawisko tzw. pineztyzacji, polegające na sztucznym wprowadzeniu sosny zwyczajnej z domieszką świerka zwyczajnego oraz juvenalizacji czyli utrzymywaniu młodego wieku drzewostanów w wyniku gospodarki zrębowej. Obserwowany jest tu dość wysoki, w porównaniu z innymi siedliskami tego typu, udział lipy drobnolistnej i wiązu górskiego. Dobrze wykształcone płaty typowych grądów subkontynentalnych z udziałem starych lip i dąb szypułkowy dębów szypułkowych występują w zlewni prawego dopływu Łyny. Łęgi jesionowo-olszowych charakteryzuje młody drzewostan (do 50 lat) z dużym udziałem ma olszy czarnej i znacznie mniejszym jesionem wyniosłym. W łęgach wierzbowych występują pojedyncze okazy drzewiaste wierzby białej i wierzby kruchej

Walory przyrodnicze


Cel ochrony


Istniejące formy ochrony

Obszar Chronionego Krajobrazu Wzniesień Górowskich (11067,4 ha)

Bibliografia

'. W: Hołdyński Czesław, Krupa Małgorzata (red.), Obszary Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim: 122-124. Wydawnictwo Mantis: Olsztyn, 2009.

Linki zewnętrzne

Lista Obszarów o Znaczeniu dla Wspólnoty Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim [1] 14.06.2014