Bronisława Ludwichowska
Bronisława Ludwichowska (ur. 18 września 1951 w Urzursowchozie w ZSRR) - znakomita lekkoatletka, specjalizująca się w biegach przełajowych. Indywidualna wicemistrzyni świata (Rabat 1975), potem znakomita trenerka w klubie [[AZS Olsztyn|AZS Olsztyn].
Przebieg kariery sportowej
Jako zawodniczka (z domu Doborzyńska) związana z olsztyńska Gwardią w latach jej świetności. Była czołową postacią klubu, jej podporą w rozgrywkach ligowych, także ikoną jako reprezentantka Polski w biegach średnich i długich na stadionie, w hali, a także w bardzo popularnych wówczas przełajach, gdzie odnosiła sukcesy na skalę światową. Po zakończeniu kariery wspólnie z mężem – Zbigniewem Ludwichowskim zajęła się szkoleniem olsztyńskiej młodzieży lekkoatletycznej najpierw w Gwardii, a po likwidacji sekcji, w AZS UWM Olsztyn, gdzie pracuje do dziś. Ma intuicje w odkrywaniu talentów, wypatrzyła m. in. Karola Zalewskiego – medalistę Mistrzostw Świata juniorów i Młodzieżowych Mistrzostw Europy.
Osiągnięcia Sportowe
W trakcie kariery zawodniczej największe sukcesy odnosiła w biegach przełajowych. W tej specjalności należała przez kilka lat do ścisłej czołówki światowej.
- indywidualna wicemistrzyni świata w biegach przełajowych (Rabat 1975),
- szósta zawodniczka MŚ (Monza 1974).
- drużynowo w MŚ trzecia (1975), szósta (1974) i czwarta (Düsseldorf 1977).
W biegach przełajowych zdobyła 7 tytułów mistrzyni Polski (1972–1975, 1977, 1979, 1980). Na stadionie i w hali
- szósta zawodniczka mistrzostw Europy (Rzym 1974) w biegu na 3000 m (9:05.2.)
- 5-krotna mistrzynia Polski w biegach na 1500 i 3000 m (1973–1976)
- 2-krotna halowa mistrzynią kraju w biegu na 1500 m (1976, 1980)
- 8-krotna rekordzistka Polski w biegach na 1500 i 3000 m. Rekordy życiowe: 1500 m – 4:12.2 (1976), 3000 m – 8:58.8 (1975).