Browar w Nidzicy
| Nidzica | |
| | |
 Browar w Nidzicy
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | nidzicki |
| Gmina | Nidzica |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Nidzica | |
| Położenie na mapie Polski  Nidzica | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Browar w Nidzicy. Pod koniec XIX w. w Nidzicy pow. nidzicki funkcjonowały trzy browary, z których jeden istnieje do dziś w centrum miasta przy ul. Ratuszowej.
Browar został założony w 1868 r. przez rodzinę Höhl pod nazwą Browar Zamkowy Nidzica (niem. "Schloßbrauerei Neidenburg"). W 1902 r. przekształcono zakład w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Był on już wówczas najlepszym i najbardziej znanym browarem w okolicy. Produkcja browaru w okresie pierwszej wojny światowej wynosiła 5-6 tys. hl. piwa rocznie. W latach międzywojennych, aby zwiększyć moc produkcyjną i móc skutecznie walczyć z konkurencją, dyrekcja postanowiła zaciągnąć pożyczkę oraz zmodernizować i przebudowywać browar. Browarem zarządzał wówczas dyr. Kurrek, dzięki działaniom którego produkcja wzrosła do 25 tys. hl piwa rocznie. W okresie drugiej wojny światowej produkcja browaru zmalała, wynosząc pomiędzy 12-18 tys. hl. Piwa rocznie.
Po zakończeniu działań wojennych, do 1956 r. w browarze mieściła się rozlewnia oranżady. Był to wówczas zakład pozbawiony wyposażenia do produkcji piwa. Po remoncie przeprowadzonym w 1958 r. uruchomiono w browarze Wytwórnię Win i Miodów Pitnych, słynąca w latach następnych z produkcji bardzo dobrych miodów pitnych - półtoraków, dwójniaków i innych, np.: "Bartniak", "Nicolaus Copernicus" . Na przełomie lat 1970/1980 produkowano tu około 3 mln. litrów alkoholi rocznie.
W styczniu 1992 r. decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków dawny browar został wpisany do rejestru zabytków, jako ciekawy przykład XIX-wiecznego budownictwa przemysłowego. Obecnie znajduje się on w rękach prywatnych i dalej produkuje się tu wina i miody pitne. W piwnicach budynku funkcjonuje dyskoteka.
Bibliografia
- Adam Płoski, Nidzicki "browar Zamkowy", [w:] Warmińsko-Mazurski Biuletyn Konserwatorski, Rocznik II, Olsztyn 2000, s. 150-156.
