Dworzec w Budwitach

Dworzec w Budwitach zalicza się do najładniejszych dworców w regionie. Pierwotnie został wzniesiony we wsi Prakwice (woj. pomorskie gm. Dzierzgoń), by później zostać przeniesionym na obecne miejsce.

Budwity
Dworzec w Budwitach
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	ostródzki
Gmina	Małdyty
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Budwity
Położenie na mapie Polski Budwity
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Historia

Dworzec znajdujący się dziś w Budwitach wybudowano ok. 1893 r., pierwotnie w Prakwicach, specjalnie na potrzeby lubiącego polować w okolicy cesarza Wilhelma II. Odwiedzał on pobliski majątek należący do rodziny zu Dohna-Schlobitten ze Słobit. Dworzec nazywany był powszechnie „cesarskim pawilonem”. W związku z tym, iż Wilhelm II był znanym miłośnikiem stylu staronorweskiego w detalach budynku zastosowano elementy nawiązujące go kultury Wikingów.

Po konflikcie cesarza z właścicielem Prakwic w 1906 r. cesarz zaprzestał odwiedzin i tym samym regularnego korzystania z dworca, który jeszcze przed pierwsza wojną został przebudowany. Około 1921 r. budynek został rozebrany i przeniesiony w nowe miejsce - do Budwit, gdzie pozostaje do dziś. Budwity znajdowały się wówczas na trasie tej samej linii kolejowej Malbork-Myślice-Małdyty uruchomionej w 1893 r. (obecnie nieczynna). Po przeniesieniu budynku z Prakwic do Budwit zrezygnowano z ganku od strony torów, do dworca dobudowano natomiast nastawnię.

Po zakończeniu drugiej wojny światowej tory na trasie Malbork-Myślice-Małdyty zostały zdemontowane przez Armię Czerwoną. Ruch na trasie wznowiono w 1949 r. W późniejszym okresie dworzec pełnił także funkcje mieszkalne. W 1999 r. linia kolejowa została zamknięta. W kolejnych latach dworzec sprzedano osobie prywatnej. Obecnie budynek wpisany jest do rejestru zabytków.

Bibliografia

S. Solarz-Taciak, P.W. Taciak, Budwity – cesarski dworzec, „Spotkania z zabytkami” 2006, nr 10, s. 25-26.