Młyn i spichlerz w Olsztynie
Młyn i spichlerz w Olsztynieprzy ul. Partyzantów 33 został wybudowany w 1924 r. wg projektu cenionego wówczas olsztyńskiego architekta Augusta Feddersena, który zaprojektował m.in. także teatr i kościół franciszkanów w Olsztynie.
Olsztyn | |
| |
Młyn i spichlerz przy ul. Partyzantów w Olsztynie
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | olsztyński |
Gmina | Olsztyn |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Spis treści
Budowa
Budynek młyna ze spichlerzem stanął na miejscu starego, drewnianego obiektu. Nowy zbudowany został z wykorzystaniem żelbetu, także w konstrukcji dachu. Była to wówczas nowoczesna budowla i jedna z większych inwestycji przemysłowych w Olsztynie okresu międzywojennego. Inwestorem był lokalny przedsiębiorca Wronka, do którego należał także tartak przy ul. Ogrodowej (ob. ul. Knosały). Prace murarskie i ciesielskie wykonały miejscowe firmy, natomiast specjalistyczne prace przy konstrukcji żelbetowej powierzono firmie Wayss&Freitag z Królewca.
W 1931r. młyn przeszedł we władanie Warmińskiej Spółki Gospodarczej zajmującej się sprzedażą produktów rolnych i maszyn rolniczych, które także naprawiano na miejscu w sąsiadującym z młynem warsztacie. W budynku działał już w tym okresie młyn zbożowy.
Część zabudowań z dawnego kompleksu zabudowań młyna dziś już nie istnieje. Tuż przy chodniku znajdował się niewielki budynek spełniający funkcję hali wystawienniczej maszyn przeznaczonych na sprzedaż.
Historia po 1945 r.
Młyn ze spichlerzem przetrwały okres drugiej wojny światowej. Zakład został następnie upaństwowiony i ponownie uruchomiony jeszcze w 1945 r. Do 1987 r. właścicielem budynków pozostawały Państwowe Zakłady Zbożowe, przekształcone w latach 90 – tych w Przedsiębiorstwo Produkcyjno – Usługowe „Olpart” sp. z o.o. Obecnie zarówno młyn, jak i spichlerz pozostają nieużytkowane.
Zabytki
W 1984 r. młyn ze spichlerzem zostały wpisane do rejestru zabytków. Stanowią dziś jedne z najciekawszych zabytków architektury i dziedzictwa poprzemysłowego znajdujących się na terenie Olsztyna. Wyróżnia je udany projekt architektoniczny autorstwa A. Feddersena, zastosowana konstrukcja (w tym nawiązujący do architektury regionalnej tzw. mur pruski) oraz materiał (żelbet).
Wewnątrz budynku młyna nie zachowało sie historyczne wyposażenie techniczne, które wymieniono na początku lat 70 – tych XX na nowocześniejsze, produkcji NRD. Zachowały się jedynie pozostałości drewnianych zsypów komór zbożowych w poziomie parteru.
Bibliografia
A. Płoski, Spacerownik po Olsztynie. Olsztyn przemysłowy i wojskowy, 10 września 2009 (dodatek do lokalnego wydania Gazety Wyborczej)