Dąbrówka Mała

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 10:22, 10 lut 2015 autorstwa Arom (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Dąbrówka Mała

Dwór w Dąbrówce Małej.Widok od frontu. Fot. Michał Bonarowski. Źródło: Commons Wikimedia [21.06.2014]
Dwór w Dąbrówce Małej.Widok od frontu.
Fot. Michał Bonarowski. Źródło: Commons Wikimedia [21.06.2014]
Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat węgorzewski
Gmina Węgorzewo
Liczba ludności (2010) 190
Strefa numeracyjna (+48) 87
Kod pocztowy 11-600
Tablice rejestracyjne NWE
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Dąbrówka Mała
Dąbrówka Mała
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Dąbrówka Mała
Dąbrówka Mała
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Dąbrówka Mała (niem. Klein Dombrowken, Dammfelde) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie węgorzewskim, w gminie Węgorzewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 190 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Jarosław Kret[1].

Położenie

Wieś położona jest w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich, na Pojezierzu Giżycko–Węgorzewskim, w makroregionie Pojezierze Mazurskie; 10 km na północny zachód od Węgorzewa, około 2 km na północ od jeziora Węgielsztyńskiego.

Dzieje miejscowości

Przed rokiem 1482 obszar ten był najprawdopodobniej wykorzystywany przez Zakon Krzyżacki na potrzeby folwarku. W tymże roku dobra służebne w Dąbrówce zostały nadane Mikołajowi Świdrowi; było to 6 łanów na prawie magdeburskim. Majątek występował wówczas pod nazwą Dameraw; zaś od XVI wieku Dombroffken. W 1552 roku książę Albrecht Hohenzollern odnowił przywilej na Dąbrówkę Aleksandrowi Świdrowi, zmieniając mu prawo posiadania na lenne. Chłopi świadczyli więc tu powinności na rzecz dworu. Pod koniec XIX wieku majątek należał do rodziny Leitnerów, zaś od początków XX wieku do rodziny Lebesius. Dwór istniał tu prawdopodobnie wcześniej, nowy wzniesiono w latach 1914–1917. W latach 20. XX wieku majątek obejmował 306 ha. Zajmowano się w nim m.in. hodowlą koni i bydła.

W latach 60. XX wieku wieś wchodziła w skład sołectwa Guja w gromadzie Węgielsztyn. Obecnie znajduje się na terenie parafii pw. św. Józefa w Węgielsztynie.

Zabytki

  • dwór z 1914–1917 roku oraz pozostałości parku, a także część zabudowań gospodarczych (niektóre starsze niż dwór); (obecnie własność Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, pozostaje w dzierżawie)
  • mogiły z okresu I wojny światowej, w których pochowano oficera rosyjskiego i 35. żołnierzy rosyjskich.

Ludzie związani z miejscowością

Bibliografia

Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 2001.
Wakar Andrzej, Wilamowski Bohdan, Węgorzewo. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1968.
Bank Danych Lokalnych GUS: Bank Danych Lokalnych GUS [30.07.2013]
Wikipedia [21.06.2014]
Strona Gminy Węgorzewo [30.08.2013]

Przypisy