Piotrkowo
| Piotrkowo | |
| | |
 Kurhan w Piotrkowie, źródło: wrota.warmia.mazury.pl, 12.09.2013.
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nidzicki |
| Gmina | Janowiec Kościelny |
| Sołectwo | Piotrkowo |
| Liczba ludności (2012, źródło: http://wrota.warmia.mazury.pl, 12.09.2013.) | 50 |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NNI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Piotrkowo | |
| Położenie na mapie Polski  Piotrkowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Piotrkowo (niem. Peterkau)- wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Janowiec Kościelny. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie gminy Janowiec Kościelny, która znajduje się na obszarze Niżu Środkowoeuropejskiego, na pograniczu dwóch podprowincji: Pojezierza Środkowo-Bałtyckiego i Niziny Północnomazowieckiej. Natomiast pas południowy obszaru gminy to mazoregion Wzniesień Mławskich, który graniczy od północy z Garbem Lubawskim. Zatem powierzchnia gminy Janowiec Kościelny posiada charakter falisty, miejscami równinny. W południowej części gminy – w dolinie rzeki Orzycy znajdują się wzniesienia od ok. 60 m. do ok. 200 m n.p.m. oraz wzgórza i wały moreny czołowej. Od południa na terenie gminy występują dwa wały morenowe, rozcięte doliną Wieczfnianki. Wał wschodni posiada wysokości bezwzględne do 200 m n.p.m., zaś stoki w tym rejonie bywają bardzo strome, a nachylenia terenu przekraczają często 15%. W zachodniej części gminy rzeźba terenu wyróżnia się pojedynczymi pagórkami i wzgórzami. Natomiast pomiędzy nimi znajdują się obniżenia i zagłębienia, bądź suche dolinki erozyjno-denudacyjne. Ponadto występują tutaj formy późnoglacjalne i holoceńskie - doliny rzeczne, z których największą jest rzeka Orzyc. Obszar gminy Janowiec Kościelny położony jest w obrębie Niecki Mazowieckiej. Występują tutaj następujące osady: kredowe, piaski, mułki, iły, piaski drobnoziarniste, piaski pylaste, gliny zwałowe, torfowiska, piaskowce margliste i mułowce z glaukonitem oraz szczątkami fauny.
Dzieje miejscowości
W 1418 r. wieś należała do Sławota. Nie znana jest dokładna data lokacji wsi. Trudno jest także nakreślić etymologię nazwy miejscowości. W 1444 r. Abraham z siostrą Dorotą zastawili Raciborowi i Janowi z Piotrkowa swoją części wsi za 10 kop groszy. Kapituła pomezańska w pierwszych wiekach istnienia Piotrkowa ufundowała kościół parafialny. W okresie reformacji kościół został przyłączony jako filialny do parafii Ząbrów. W 1531 r. Piotrkowo było wsią cząstkową. W 1578 r. należało do parafii w Janowcu Kościelnym i powiatu mławskiego. W XIX w. w obszarze wsi funkcjonował folwark Sophienwalde, w którym działa cegielnia, owczarnia oraz hodowano bydło tuczne. W 1868 r. w miejscowości było 27 budynków i 15 domów . W tym samym roku mieszkało tutaj 231 osób w tym 6 katolików i 225 ewangelików. Zabudowa wsi zagrodowa o charakterystycznej architekturze dla regionu.
Ludzie związani z regionem:
W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest Czesław Piotrkowski.
Zabytki:
W obrębie wsi Piotrowo znajdują się liczne stanowiska archeologiczne - kurhany.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. VIII, Warszawa 1887, 960 ss.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.
