Rakowo Piskie

Rakowo Piskie
Rakowo Piskie. Mogiła niemieckiego żołnierza z okresu I wojny światowej. Fot. Remes. Źródło: /www.rowery.olsztyn.pl [01.08.2013]
Rodzaj miejscowości	wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	piski
Gmina	Pisz
Liczba ludności (2010)	315
Strefa numeracyjna	(+48) 87
Kod pocztowy	12-200
Tablice rejestracyjne	NPI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Rakowo Piskie
Położenie na mapie Polski Rakowo Piskie
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Rakowo Piskie (niem. Adlig Rakowen, od 1938 r. Raken) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Pisz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 315 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Wiesław Szumowski.

Położenie

Wieś położona jest w południowo–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego na Równinie Mazurskiej, 14 km na wschód od Pisza, na południe od drogi krajowej nr 58 w kierunku Białej Piskiej.

Dzieje miejscowości

Osada istniała już w 1424 roku, wymieniona w źródłach jako dobra obejmujące 60 łanów nadane Piotrowi Rakowskiemu. Syn Piotra, Staśko prawdopodobnie zmarł bezpotomnie przed 1453 rokiem, ponieważ w tymże roku dobra Rakowskich zostały sprzedane przez Zakon Krzyżacki Marcinowi von Worgynowi. Obejmowały one wówczas 48 łanów na prawie chełmińskim. W 1471 roku na części gruntów należących uprzednio do Rakowskich nową wieś założył Janik – sołtys z Kotła – były to Gurskie. Już na przełomie lat 60. i 70. XV wieku Rakowo należało do rodziny Grabowskich – w 1472 roku chorąży mazowiecki Paweł Grabowski zakupił młyn w Kotle wraz z nieco ponad 2 łanami. Stąd też wieś występowała również pod nazwą Grabowskie (Graboffsken); później – wraz z przejściem dóbr ponownie w posiadanie Rakowskich (Piotr Rakowski, 1532) utrwaliła się nazwa Rakowen.

Po II wojnie światowej założono tu Państwowe Gospodarstwo Rolne Rakowo.

Szkoła we wsi powstała w 1856 roku. W 1935 roku pracowało w niej dwóch nauczycieli, zaś uczęszczało 72 dzieci. Po II wojnie światową szkołę uruchomiono już w drugiej połowie 1945 roku; pracował tu wówczas jeden nauczyciel.

Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.

Liczba mieszkańców w poszczególnych okresach:

• 1857 r. – 140 osób

• 1864 r. – 159 osób

• 1867 r. – 150 osób

• 1933 r. – 359 osób

• 1939 r. – 316 osób

• 1988 r. – 285 osób

Zabytki

• na dawnym cmentarzu wiejskim mogiły żołnierskie (1 żołnierza niemieckiego i 2 żołnierzy rosyjskich) z czasów I wojny światowej

Bibliografia

Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
von Hippel Rudolf, Przegląd statystycznych i innych uwarunkowań powiatu Johannisburg na podstawie przeprowadzonego spisu powszechnego w dniu 3 grudnia 1867 r. wg zestawienia starosty von Hippela w roku 1868, Znad Pisy, nr 19–20, 2010–2011, ss. 83–157.
Pisz. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Deutsche Verwaltungsgeschichte [01.08.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [01.08.2013]
Olsztyńska Strona Rowerowa [01.08.2013]