Lin
| Lin | |
| | |
| Tinca tinca` | |
| Linnaeus, 1758 | |
| Tinca tinca Linnaeus, 1758 | |
 Fot. Viridiflavus. Źródło: Commons Wikimedia | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | promieniopłetwe |
| Rząd | karpiokształtne |
| Rodzina | karpiowate |
| Rodzaj | Tinca |
| Gatunek | lin |
| Synonimy | |
|
Esox australis Valenciennes, 1846 | |
Lin (Tinca tinca) – słodkowodna ryba z rodziny karpiowatych (Cyprinidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Tinca. Inne nazwy: pszenicznik, oczeretniak oraz kaliniak.
Spis treści
Morfologia
Liny mają ciało pokryte drobnymi łuskami, jest ono zwarte i mocno zbudowane, o szerokim trzonie ogonowym. Otwór gębowy jest poziomy, a w jego kącikach znajduje się po jednym krótkim i miękkim wąsiku. Grzbiet ma najczęściej kolor ciemnozielony lub ciemnobrązowy, boki są jaśniejsze i mosiężnie połyskujące, natomiast strona brzuszna żółtawobiała.
Jest jedną z niewielu ryb europejskich, u których występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Płetwy brzuszne u samca są znacznie większe niż u samicy (przygięte do ciała sięgają za odbyt, u samicy zaś w ogóle do niego nie dochodzą) i mają grubsze promienie. Osiąga długość 30–40 cm i masę ciała 1–2 kg, wyjątkowo do 70 cm i 7,5 kg.
Występowanie
Występuje w praktycznie każdym rodzaju wód stojących i płynących, jednak najchętniej żyje w ciepłych, płytkich, silnie zarośniętych wodach stojących (tzw. jeziora linowo-szczupakowe). Bardzo odporny na niską zawartość tlenu. Jest gatunkiem ciepłolubnym, aktywniejszym nocą. Zimę spędza zagrzebany w mule.
Żerowanie
Lin w okresie młodocianym żywi się planktonem, później jego pokarm stanowią małe zwierzęta denne - robaki, ślimaki, larwy owadów, mięczaki, a także rośliny i ich na pół przegniłe części.
Rozród
Tarło rozpoczyna w połowie czerwca, kiedy samica składa nawet do 900 tys. jaj o średnicy około 1 mm, przylepiając je do roślin wodnych. Młode wylęgają się po 3 dniach - mierzą wówczas od 4 do 5 mm i mają na głowie kleiste gruczoły, za pomocą których przyczepiają się do roślin, aż do czasu zresorbowania zawartości woreczka żółtkowego. Zabezpieczone są w ten sposób przed opadnięciem w muliste podłoże. W momencie wykształcenia się skrzeli, kleiste gruczoły na głowie ulegają zanikowi. Lin rośnie wolno, osiągając dojrzałość płciową w 3-4 roku życia.
Ochrona i zagrożenie
Kategoria zagrożenia, do której został zakwalifikowany lin w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych wskazuje, że w tej chwili nie ma żadnych obaw o przyszłość tego gatunku.
Znaczenie gospodarcze
Lin poławiany jest zarówno przez rybaków, jak i wędkarzy. Jest chętnie spożywany ze względu na smaczne mięso. Powszechnie hodowany jest w stawach rybnych, z reguły wraz z karpiem. Hodowany jest szereg odmian ozdobnych (złotych, czerwonych, białych lub pomarańczowych, pozbawionych łusek lub z wydłużonymi płetwami), często spotykanych w przydomowych oczkach wodnych i stawach.
Bibliografia
pl.wikipedia.org [21.08.2014]
wedkuje.pl [21.08.2014]
