Roman Rycke

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 19:07, 8 mar 2015 autorstwa Arom (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Roman Rycke

Roman RyckeAutor: Andrzej Minkiewicz - Telewizja Elbląska. Źródło: www.portel.pl
Roman Rycke
Autor: Andrzej Minkiewicz - Telewizja Elbląska. Źródło: www.portel.pl
Imię i nazwisko Roman Rycke
Dyscyplina łyżwiarstwo szybkie
Największy sukces ponad 300 medali jego wychowanków w mistrzostwach Polski

Roman Rycke(ur. 17 stycznia 1939 r w Tczewie) – wybitny trener łyżwiarstwa szybkiego, wychowawca wielu generacji czołowych polskich zawodników.

Działalność trenerska

Tuż po wojnie zamieszkał w Elblągu i tu zaczęła się jego przygoda ze sportem. W 1953 r. rozpoczął regularne treningi w KS Turbina pod okiem Kazimierza Kalbarczyka. W 1956 r w Elblągu zdobył pierwsze tytuły mistrza Polski juniorów na dystansach: 500 m i 300 m. W roku 1957, a także w 1958 r. Rycke zdobył tytuły mistrzowskie na wszystkich dystansach. W 1959 r. zadebiutował na mistrzostwach Polski seniorów i zdobył złoto na 500 m. Służba wojskowa i przymusowa przerwa w startach sprawiły, że w dalszych latach, choć nadal był w czołówce, nie odnosił tak spektakularnych sukcesów. Ukończył Technikum Odlewnicze i rozpoczął studia w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Oliwie.

Mając uprawnienia trenera II klasy, szkolił młodzież męską w Olimpii Elbląg. Sukcesy przyszły w 1980 r., kiedy po złote medale na seniorskich mistrzostwach Polski zaczął sięgać Włodzimierz Waś. Do niego dołączyli Piotr Krysiak i Roman Derks. Rycke wybrano do Zarządu Polskiego Związku Łyżwiarstwa Szybkiego, powierzając mu obowiązki przewodniczącego Komisji Szkoleniowej.

Był trenerem kadry narodowej mężczyzn. Po rozwiązaniu sekcji łyżwiarskiej w Olimpii przekazano ją do klubu Orzeł. Po tytuły mistrzowskie sięgało następne pokolenie elbląskich panczenistów: Aneta Rękas, Ewa Wasilewska i Artur Szafrański. Rycke po dwóch latach zadecydował o rozstaniu z łyżwiarstwem. Nie powołano go do ekipy olimpijskiej na ZIO w Lillehammer(1994), choć jego podopieczni stanowili połowę reprezentacji. Miał już wówczas trenerstwem klasy mistrzowskiej.Upadł też klub Orzeł, bowiem zawodnikom wypowiedziano stypendia.

W 1996 r. wrócił do szkolenia i zajmował się dziećmi w UKS Rolek przy SP 21, a następnie przyczynił się do reaktywowania sekcji w Orle.

Za sprawą wyników jakie osiągali: Aleksandra Przeor, Marcin Gralla, Ewelina Przeworska, Marta Wróbel, Michał Lach, Marcin Pietruczuk, Patryk Kasprowicz, znów osiągał sukcesy.

W roku 2004 obchodził jubileusz 50-lecia kariery zawodniczej i trenerskiej. Jego podopieczni zdobyli ponad 140 medali w mistrzostwach Polski seniorów i 170 medali w mistrzostwach Polski juniorów.

Bibliografia

elblag.wm.pl [16.12.2014]
wm.pl[16.12.2014]
elblag.wm.pl[16.12.2014]
elblag.wm.pl[16.12.2014]
elblag.wm.pl[16.12.2014]
elblag.wm.pl[16.12.2014]