Sielawa

Sielawa europejska
Coregonus albula`
Laurenti, 1768
Coregonus albula Laurenti, 1768
Fot. Encyclopedia: Pieni Tietosanakirja. Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	kostnoszkieletowe
Rząd	łososiokształtne
Rodzina	łososiowate
Rodzaj	Coregonus
Gatunek	sielawa europejska
Synonimy
Coregonus albula finnica;; Günther, 1866 Coregonus albula ladogensis;; Berg, 1948 Coregonus albula norvegica Günther, 1866 Coregonus brevis Mäklin, 1869 Coregonus sardinella marisalbi Berg, 1916 Salmo albula Linnaeus, 1758 Salmo maraenula Bloch, 1782 Salmo vimba Linnaeus, 1758

Sielawa europejska, sielawa bałtycka, sielawa (Coregonus albula) – gatunek ryby łososiokształtne z rodziny łososiowatych (Salmonidae).

Morfologia

Posiada smukłe, śledziowate, bocznie spłaszczone ciało o stosunkowo małej głowie i ostrym pysku. Wąsko wycięty otwór gębowy sięga jedynie do przedniej krawędzi oka i jest skierowany skośnie ku górze. Szczęka dolna lekko wysunięta do przodu. Sielawa ma ciemny grzbiet – od brązowego przez ciemnoszary do niebieskawego, boki i brzuch srebrzyste, a płetwy zakończone ciemną krawędzią. Osiąga długość przeciętnie około 30 cm, maksymalnie 45 cm. Masa ciała maksymalnie ok. 1 kg. Ciało sielaw żyjących w jeziorach ubogich w pokarm jest smuklejsze w porównaniu z osobnikami żyjącymi w wodach obfitujących w pokarm.

Żerowanie

Sielawa prowadzi ławicowy tryb życia i odżywia się zooplanktonem, który odcedzany jest z wody przy udziale wyrostków filtracyjnych, gęsto pokrywających łuki skrzelowe. O zmierzchu żeruje bliżej powierzchni.

Występowanie

W Polsce częsta w czystych i chłodnych jeziorach. Lubi głębokie i czyste jeziora o twardym dnie. Jest bardzo wrażliwa na zawartość tlenu w wodzie i przemieszcza się w zależności od stopnia jej natlenienia.

Rozmnażanie

Sielawa ma tarło w okresie od listopada do grudnia. Samica składa jednorazowo od 2 do 20 tys. jajeczek, które następnie przyklejają się do podłoża. Okres ich inkubacji wynosi od 100 do 120 dni. Młode osobniki sielawy, które przebywają w powierzchniowych warstwach wody, rosną bardzo szybko, tak że już w końcu drugiego roku życia osiągają dojrzałość płciową. Narybek przebywa w powierzchniowych warstwach wody.

Kategoria zagrożenia CKGZ

Sielawa została zakwalifikowana do grupy troski najmniejszej troski. Oznacza to, że nie uznaje się jej za zagrożonej wyginięciem w żadnym stopniu.

Ochrona

Okres ochronny sielawy: od 15 października do 31 grudnia, a jej wymiar ochronny wynosi 18 centymetrów. Nie został określony dobowy limit połowu tego gatunku. Spowodowane jest to jej szybkim rozwojem i osiąganiem dojrzałości płciowej.

Bibliografia

Sielawa europejska, pl.wikipedia.org[24.07.2014]
wedkuje.pl[24.07.2014]