Ukleja

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 12:44, 12 mar 2015 autorstwa Arom (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ukleja pospolita

Alburnus alburnus`
Linnaeus, 1758
Alburnus alburnus Linnaeus, 1758
Źródło: www.sierpien80zofiowka.w.interii.pl
Źródło: www.sierpien80zofiowka.w.interii.pl
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada promieniopłetwe
Rząd karpiokształtne
Rodzina karpiowate
Rodzaj Alburnus
Gatunek Ukleja pospolita
Synonimy

Abramis alburnus (Linnaeus, 1758)
Alborella maxima Fatio, 1882
Alburnus acutus Bonaparte, 1845
Alburnus alborella lateristriga Canestrini, 1864
Alburnus alburnus alburnusLinnaeus, 1758
Alburnus alburnus strumicae Karaman, 1955
Alburnus alburnus thessalicus Stephanidis, 1950
Alburnus avola Bonaparte, 1846
Alburnus breviceps Heckel & Kner, 1858
Alburnus charusini Herzenstein, 1889
Alburnus fabraei Blanchard, 1866
Alburnus fracchia Heckel & Kner, 1858
Alburnus linnei Malm, 1877
Alburnus lucidus Bonaparte, 1844
Alburnus lucidus Heckel, 1843
Alburnus lucidus ilmenensis (Warpachowski, 1886)
Alburnus lucidus lacustris Heckel & Kner, 1858
Alburnus lucidus macropterus Kamensky, 1901
Alburnus mirandella Blanchard, 1866
Alburnus obtusus Bonaparte, 1845
Alburnus scoranzoides Heckel & Kner, 1858
Alburnus striatus Petrov, 1926
Alburnus strigio Bonaparte, 1845
Aspius alburnoides Selys-longchamps, 1842
Cyprinus alburnus Linnaeus, 1758
Leuciscus alburnus (Linnaeus, 1758)
Leuciscus dolabratus Valenciennes, 1844
Leuciscus lucidus ilmenensis Warpachowski, 1886

Ukleja pospolita, ukleja (Alburnus alburnus) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae), zwana czasem białorybem.

Młoda ukleja. Źródło: www.cee.elk.edu.pl

Morfologia

Ukleja posiada wydłużone, ścieśnione bocznie ciało; linia boczna jest wyraźna i lekko zakrzywiona do dołu; głowa mała z paszczą skierowaną ku górze. Grzbiet ma stalowozielony kolor, boki są srebrzystobiałe, połyskujące, a płetwy grzbietowa i ogonowa szare lub bezbarwne. W płetwie odbytowej 18–23 promieni. Łuski delikatne, łatwo odpadające, o intensywnym, srebrzystym ubarwieniu.
Osiąga 10–20 cm długości, żyje 3 do 6 lat.

Występowanie

Występuje w stawach i wyrobiskach, jeziorach, zbiornikach zaporowych, rzekach średnich nizinnych, rzekach wielkich nizinnych. W dzień przebywa przy powierzchni wody, nocą schodzi głębiej.

Żerowanie

Młode żywią się zooplanktonem, dorosłe opadającymi do wody owadami, wodnymi larwami owadów, a największe osobniki narybkiem innych gatunków. Żyje zazwyczaj gromadnie.

Rozród

Ukleja ma tarło od maja do czerwca, samica składa 3000 – 10 000 jaj w płytkich, przybrzeżnych strefach jezior i rzek w miejscach z twardym, kamienistym dnem. W tym okresie samica zaokrągla się, samiec pokrywa się wysypką godową. Trze się kilkakrotnie w odstępach 10–14 dni. Inkubacja trwa około tygodnia.

Ochrona i zagrożenie

Kategoria zagrożenia (CKGZ), do której została zakwalifikowana ukleja wskazuje, że w tej chwili nie ma żadnych obaw o przyszłość tego gatunku.

  • Okres ochronny: brak
  • Wymiar ochronny: brak
  • Dobowy limit połowu: brak

Znaczenie gospodarcze

Jest naturalnym pokarmem wielu gatunków ryb drapieżnych. Bywa stosowana przez wędkarzy jako naturalna przynęta. Poławiana masowo w celach konsumpcyjnych. Srebrzyste łuski uklei stanowiły do niedawna surowiec do pozyskania guaniny, tzw. essence d'Orient (esencja orientalna), używanej do wyrobu masy perłowej oraz sztucznych pereł (dla uzyskania 100 g guaniny przerabiano ok. 4 tysięcy osobników uklei).

Bibliografia

Ukleja pospolita, pl.wikipedia.org [28.07.2014]
wedkuje.pl [28.07.2014]