Żelazko

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 08:21, 15 mar 2015 autorstwa Arom (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Żelazko

Niemieckie żelazko z umieszczonym na nim przepisem na ciasto. Źródło: www.odkrywca.pl [01.07.2014]Niemieckie żelazko z umieszczonym na nim przepisem na ciasto. Źródło: www.odkrywca.pl [01.07.2014]
Inne nazwy waflownica, gofrownica

Żelazko – potoczna nazwa waflownicy, w której przygotowywano popularne w całym regionie Warmii i Mazur gofry.

Geneza

W żeliwnej gofrownicy z ciasta przypominającego naleśnikowe wypiekano kraciaste serduszka. Często na żeliwnym wieczku żelazka znajdowała się wytłoczona receptura na ciasto. Waflownica składała się z dwóch płaskich okrągłych form, które były połączone zawiasami. Zewnętrzne wypustki tworzyły fajerkę, dzięki czemu żelazko można było umieścić bezpośrednio nad paleniskiem. Wnętrze nagrzanej formy smarowano słoniną albo świńską skórką. W celu natłuszczenia formy posługiwano się niekiedy gęsim piórem uprzednio zamoczonym w oleju.

Sposób przygotowania

Do przygotowania wafli warmińskie gospodynie używały siary, czyli mleka krów tuż po wycieleniu, które przez kilka dni zmieniało konsystencję, uzyskując zarazem wyższą temperaturę. Mleko stawało się wówczas bardziej tłuste, a przy tym nabierało specyficznego żółtego koloru. Najczęściej gotowe gofry podawano z cukrem, konfiturą i bitą śmietaną.

Przepis na gofry cynamonowe

50 dag mąki, 25 dag cukru, 25 dag masła, 4 jajka, 6 dag cynamonu

Masło utrzeć, wymieszać z żółtkami, cukrem i cynamonem. Stopniowo dodawać mąkę i dobrze wymieszać. Piec w gofrownicy na złoty kolor. Podawać na gorąco[1].

Przypisy

  1. M.K. Jankowska-Buttitta, Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur, Zakroczym 2007, s. 198.

Bibliografia

Cyfus Edward, Moja Warmia, Dąbrówno 2012.
Jankowska-Buttitta Małgorzata K., Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur, Zakroczym 2007.
Smak Mazur. Kuchnia dawnych Prus Wschodnich, wybór Tadeusz Ostojski, opracowanie Rafał Wolski, Dąbrówno 2006.