Wikbold

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 20:28, 17 mar 2015 autorstwa Marcin Kapłon (dyskusja | edycje) (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Osoba" na "[[Kategoria:Osoby")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Wikbold

Data i miejsce urodzenia początek XIV w.
prawdopodobnie Elbląg
Data i miejsce śmierci 22 kwietnia 1376 r.
nieznane

Wikbold lub Wicboldus (ur. na początku XIV w., najprawdopodobniej w Elblągu, zm. 22 kwietnia 1376 r.) – duchowny rzymskokatolicki, kapelan papieski, kanonik warmiński, prawnik.

Życiorys

Niewiele informacji na temat jego życia prywatnego zachowało się do dzisiaj. Wiadomo, że pochodził z Elbląga. Jego ojcem był Jan, rajca miejski. Wielokrotnie podróżował między Warmią a Francją. Poza okresem studenckim w 1356 r. wyjechał do Awinionu, gdzie starał się o godność prepozyta kapituły katedralnej po zmarłym Janie z Nysy. Jego starania okazały się bezskuteczne, bowiem zajmował ją już H. Kreuzburg. Od jesieni 1372 r. pozostawał na Warmii.

Szkoła i wykształcenie

W latach 40. XIV w. podjął studia w Paryżu, które zakończył w 1347 r. na wydziale atrium, czyli siedmiu sztuk wyzwolonych. Odebrał więc wykształcenie w zakresie takich dziedzin wiedzy, jak: gramatyka, retoryka i dialektyka oraz arytmetyka, geometria, muzyka i astronomia. Następnie rozpoczął studia na wydziale prawa kościelnego. Gdy ponownie przybył do Francji pod koniec lat 50. XIV w., kontynuował studia w Paryżu, uzyskując tam stopień magistra artium, zaś w 1361 r. licencjata dekretałów. W późniejszym okresie został wybrany rektorem Uniwersytetu Paryskiego.

Praca

Posługę duchownego rozpoczął w 1344 r., kiedy to został wikariuszem przy katedrze we Fromborku. Pod koniec 1345 r. odbył podróż do Awinionu. Tam 8 stycznia 1346 r. dzięki protekcji księcia burbońskiego Filipa oficjalnie otrzymał papieską prowizję kanonii katedralnej warmińskiej. Do kapituły został jednak przyjęty dopiero po dziesięciu latach, 10 maja 1356 r. Gdy w 1355 r. powrócił ze studiów zagranicznych na Warmię, objął prebendę po kanoniku warmińskim Mikołaju Wolkelinim (Wolwelinim), który zmarł najprawdopodobniej między 1352 a 1353 r.

Związany był również z kanonią w Głotowie. Działał tam z pewnością już w 11 lipcu 1355 r. Wymieniany był również jako proboszcz Świątek.

31 grudnia 1361 otrzymał godność kapelana papieskiego. W latach 70. XIV w. poświęcił się pracom na rzecz kapituły katedralnej. Jako senior był pomocnikiem w kwestiach spornych z zakonem krzyżackim.

Bibliografia

Birch-Hirschfeld Triller Anneliese, Kanonicy dobromiejscy do 1520 r. I 1772–1811, [w:] Słownik biograficzny kapituły kolegiackiej w Dobrym Mieście, Olsztyn 1999, s. 35.
Borawska Teresa, Słownik biograficzny kapituły warmińskiej, Olsztyn 1996, s. 273–274.