Anzelm
Anzelm (ur. ok. 1210 r., zm. w 1278 r. w Elblągu) – biskup warmiński w latach 1250–1278.
Spis treści
Życiorys
Praca
Anzelm jako mnich franciszkański został wysłany do Prus przez papieża Innocentego IV w celu szerzenia wiary chrześcijańskiej. W 1250 r. został wybrany na biskupa warmińskiego. Pierwsze dokumenty Anzelma - ordynariusza warmińskiego - znane są z 1251 r. Biskup rezydował początkowo w Elblągu, ale już w 1254 r. na swoją siedzibę wybrał Braniewo.
Biskup wiele czasu spędzał na terenie Czech. Został także mianowany legatem papieskim na obszar Czech, Moraw oraz prowincji ryskiej, gnieźnieńskiej, salzburskiej.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Anzelm często przebywał poza biskupstwem warmińskim. Uczestniczył także w wyprawie krzyżowej przeciwko Sambom. Doprowadził do pokojowego uregulowania kwestii spornych pomiędzy zakonem a biskupem pomezańskim.
Za jego rządów ustalił się ostateczny podział biskupstwa warmińskiego między Zakonem krzyżackim a Kościołem. W 1260 r. biskup rozpoczął budowę katedry w Braniewie. Powołał do życia kapitułę warmińską - w liczbie 16 kanoników.
Na jego lata władzy przypadły powstania pruskie. W 1277 r. Anzelm mógł już powrócić na Warmię. Stłumił powstanie oraz w Nowej Cerkwi potwierdził istnienie Kapituły warmińskiej.
Anzelm był członkiem zakonu krzyżackiego. Ugruntowało to pozycję zakonu na Warmii. Biskup działał także na rzecz zakonu.
Ciekawostki
- Anzelm wywodził się najprawdopodobniej ze Śląska, Czech lub Miśni.
- Erygował parafię pw. św. Mikołaja w Elblągu.
Bibliografia
Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej, Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.
Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.