Pipin

Pipin – pruski nobil z plemienia Pomezanów, ojciec Matto. Wystąpił na kartach kronik w opisie tak zwanej pruskiej okupacji ziemi chełmińskiej (1231–1232).

Życiorys

Pipin posiadał gródek nad jeziorem zwanym jego imieniem, położony na północ od Torunia (prawdopodobnie w okolicy Pigży). Dokonywał z niego wraz ze swoją drużyną licznych napadów rabunkowych. Niedaleko grodu Pipina miał swój gród (zwany Rogow) jego krewny, który również rabował okolicę. Prusowie w tym rejonie mieli posiadać jeszcze jeden gród stanowiący łupieżczą bazę wypadową.

Krzyżacy w 1232 r. zdobyli najpierw gród Rogow, a jego dowódca, chcąc ratować życie, pomógł im w zdobyciu pozostałych dwóch grodów. Wydał również swego siostrzeńca Pipina w ręce Krzyżaków. Przywiązanego do końskiego ogona Pipina zawleczono w okolice Starego Torunia. Tam Krzyżacy dokonali na nim pomsty, wykonując na nim karę kiszek. Rozcięli mu brzuch, przybili fragment jelita do drzewa i zmusili do biegu, tak aby wnętrzności owijały się wokół pnia. Następnie powiesili go na drzewie kaźni.

Bibliografia

Piotr z Dusburga, Kronika ziemi pruskiej, tłum. S. Wyszomirski, Toruń 2004.
Kronika oliwska. Źródło do dziejów Pomorza Wschodniego z połowy XIV wieku, tłum. D. Pietkiewicz, wstęp i komentarz B. Śliwiński, Malbork 2008.
Grzegorz Białuński, Studia z dziejów rycerskich i szlacheckich rodów pruskich (XIII–XVI wiek), Olsztyn 2012.
Kazimierz Grążawski, O tak zwanej częściowej okupacji ziemi chełmińskiej przez Prusów – głos w dyskusji, Pruthenia, 2008, t. III.