Pasławki

Pasławki
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	bartoszycki
Gmina	Bartoszyce
Sołectwo	Śmiardowo
Liczba ludności (2010)	168
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Pasławki
Położenie na mapie Polski Pasławki
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Pasławki (niem. Passlack) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 168 mieszkańców (łącznie z miejscowościami Śmiardowo i Chełmiec). Wieś wchodzi w skład sołectwa Śmiardowo, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Zbigniew Szczygieł.

Położenie

Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 18 km na południowy wschód od Bartoszyc i 10 km na północny zachód od Sępopola, w pobliżu granicy z powiatem kętrzyńskim. W pobliżu wsi przepływa Pisa Północna.

Dzieje miejscowości

Brak jest informacji na temat okoliczności i daty powstania wsi. Zachowały się ślady po Prusach w postaci pozostałości umocnień obronnych zwanych Starymi Szańcami (między Pasławkami a Drawą). Prawdopodobnie przez większość swoich dziejów był to średniej wielkości majątek szlachecki. Pod koniec XIX wieku był on własnością potężnej rodziny von Groebenów z Łabędnika i wraz z folwarkiem Nowosadki zajmował powierzchnię 478 ha. Pasławki do 1945 roku wchodziły w skład parafii ewangelickiej w Łabędniku.

Po II wojnie światowej wieś włączono do sołectwa Śmiardowo. Na bazie dawnego majątku uruchomiono tu państwowe gospodarstwo rolne. Według spisu powszechnego z 1978 roku Pasławki składały się z pegeeru oraz trzech indywidualnych gospodarstw rolnych, które zajmowały łącznie obszar 30 ha. Znajdowało się tu 12 budynków mieszkalnych tworzących zwartą zabudowę, a ponadto: świetlica, klub i punkt biblioteczny.

Liczba mieszkańców na przestrzeni lat:

• 1857 – 128 osób
• 1933 – 403 osoby
• 1939 – 419 osób
• 1978 – 133 osoby

Zabytki

• park dworski z XIX wieku, zachowany w dawnych granicach, kompozycja słabo czytelna, zachowany układ wodny i aleja lipowa; obiekt zaniedbany
• zespół dworsko-folwarczny z przełomu XIX i XX wieku; zachowana część zabudowań folwarcznych (stajnia, obora) oraz domy robotników folwarcznych; układ przestrzenny zespołu jest dość czytelny

Bibliografia

Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Sępopol, Sępopol 2005 [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]