Pniewo

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 09:32, 11 maj 2015 autorstwa Konrad (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Pniewo

Pniewo. Zabytkowa kuźnia.Fot. Eume. Źródło: Commons Wikimedia [18.10.2014]
Pniewo. Zabytkowa kuźnia.
Fot. Eume. Źródło: Commons Wikimedia [18.10.2014]
Rodzaj miejscowości wieś niesołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat węgorzewski
Gmina Węgorzewo
Sołectwo Radzieje
Liczba ludności (2010) 329
Strefa numeracyjna (+48) 87
Kod pocztowy 11-600
Tablice rejestracyjne NWE
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Pniewo
Pniewo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Pniewo
Pniewo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Dworek w Pniewie.
Fot. Mieczysław Kalski

Pniewo (niem. Stobben) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie węgorzewskim, w gminie Węgorzewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 329 mieszkańców.

Położenie

Wieś położona jest w północnej części Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, na Pojezierzu Giżycko-Węgorzewskim, nad brzegiem jeziora Pniewo i około 1 km od jeziora Mamry, 9 km na południowy zachód od Węgorzewa.

Dzieje miejscowości

Wieś powstała w Puszczy Sztynorckiej około 1560 roku jako część dóbr von Lehndorffów (pozostała ich własnością do 1945 roku). Obejmowała 32 łany. Początkowo nazywano ją Klein Mauer, w XVII wieku – Pniewen, a w XVIII – Stobben, Stobbendorff.

W drugiej połowie XIX wieku mieszkańcy utrzymywali się z rolnictwa i rybactwa. Obok folwarku znajdowała się wieś z dwoma gospodarstwami; folwark i wieś liczyły w tym czasie łącznie 259 mieszkańców.

Szkoła w Pniewie powstała w 1737 roku. W połowie XIX wieku uczęszczało do niej 67 dzieci, zaś w 1935 roku – 36 dzieci.

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Radziejach.

Zabytki

  • dwór z przełomu XVIII i XIX wieku, parterowy, frontem zwrócony do jeziora, z niewielkim parkiem; obecnie własność prywatna
  • zabytkowa kuźnia z XIX wieku

Bibliografia

Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 2001.
Wakar Andrzej, Wilamowski Bohdan, Węgorzewo. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1968.
Bank Danych Lokalnych GUS [29.07.2013]
Wikipedia [18.10.2014]