Dobrzynka

Dobrzynka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	bartoszycki
Gmina	Górowo Iławeckie
Liczba ludności (2010)	40
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Dobrzynka
Położenie na mapie Polski Dobrzynka
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Dobrzynka (niem. Guttenfeld) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Górowo Iławeckie. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W latach 1946–1961 wieś wchodziła w skład powiatu górowskiego. Miejscowość w 2010 r. liczyła 40 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie Dobrzynka i Włodkowo. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Edyta Kuprian.

Położenie

Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wzniesień Górowskich, 40 km na zachód od Bartoszyc i 15 km na zachód od Górowa Iławeckiego, przy granicy z powiatem braniewskim.

Dzieje miejscowości

Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa zakonu krzyżackiego. Została założona w 1374 r. jako wieś czynszowa o powierzchni 64 łanów. W późniejszym czasie była to wieś książęca, następnie królewska, tj. należąca do państwa.

Szkołę we wsi założono w połowie XVIII w. W 1935 r. uczęszczało do niej 70 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli.

Po II wojnie światowej Dobrzynka stała się siedzibą sołectwa. Działały przy niej dwa państwowe gospodarstwa rolne: PGR Okopek i PGR Włodkowo. Według spisu powszechnego z 1983 r. wieś składała się z 19 budynków mieszkalnych stojących w skupionej zabudowie i miała 24 indywidualne gospodarstwa rolne, które łącznie zajmowały obszar 292 ha; znajdował się tu wówczas punkt biblioteczny.

Liczba mieszkańców kształtowała się w sposób następujący:

• 1857 – 287 osób
• 1933 – 192 osoby
• 1939 – 174 osoby
• 1983 – 68 osób

Zabytki

• dawny cmentarz ewangelicki z początku XX w. usytuowany na wzgórzu za wsią; zaniedbany
• dawny cmentarz ewangelicki z drugiej połowy XIX w. usytuowany w centrum wsi; nagrobki zdewastowane
• przykłady budownictwa wiejskiego z pierwszej ćwierci XX w. (domy i budynki gospodarcze, w tym dom nr 21 zaadaptowany na zajazd)

Bibliografia

Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Zmiana studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Górowo Iławeckie, Górowo Iławeckie 2008, gorowoil-ug.bip-wm.pl [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]