Wesołowo (gmina Wielbark)

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 09:45, 13 lip 2016 autorstwa Konrad (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Wesołowo

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat szczycieński
Gmina Wielbark
Liczba ludności (2010) 176
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 12-160
Tablice rejestracyjne NSZ
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Wesołowo
Wesołowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Wesołowo
Wesołowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Wesołowo (niem. Wessolowen, Weszolowen, od 1938 r. Fröhlichshof) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Wielbark. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W 2010 r. liczyła 176 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Małgorzata Łojewska[1].

Położenie

Wieś położona jest w południowej części Pojezierza Mazurskiego, na pograniczu kurpiowsko–mazurskim. Miejscowość leży nad rzeką Omulew, w odległości 8 km na północny zachód od Wielbarka, przebiega przez nią droga wojewódzka nr 508.

Dzieje miejscowości

Wieś została założona w 1565 roku na nieco ponad 13 łanach nad Omulwią; przywilej wystawiony został na Albrechta Kościeszę, mistrza hutniczego z Kucborka. Na początku XVII wieku w ramach osadnictwa szkatułowego nadanie 8 łanów lasu otrzymał tu tracz Jan Sokołowicz. W połowie XIX wieku istniał tam dwór, który łącznie z wsią obejmował 59 łanów. Wieś ma układ przestrzenny ulicówki.

Wieś jest siedzibą sołectwa.


Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych w poszczególnych okresach:

  • 1782 r. – 40 gospodarstw
  • 1818 r. – 133 osoby, 31 gospodarstw
  • 1858 r. – 27 gospodarstw
  • 1939 r. – 345 osób

Gospodarka

We wsi znajduje się siedziba leśnictwa należącego do Nadleśnictwa Wielbark.

Zabytki

  • kilka przykładów budownictwa drewnianego, m.in. chałupy nr 4, 6, 13, 15 z końca XIX wieku
  • budynek szkoły z przełomu XIX i XX wieku, z czerwonej cegły
  • kapliczka murowana z 1946 roku
  • dawny cmentarz ewangelicki, za wsią, wśród świerków

Turystyka

Bibliografia

Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. 1, Olsztyn 2011.
Kossert Andreas, Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich, przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.
Letkiewicz Arkadiusz, Z dziejów gminy Wielbark, Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, s. 44–47.
Liżewska Iwona, Knercer Wiktor, Przewodnik po historii i zabytkach ziemi szczycieńskiej, Olsztyn 1998.
Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu, red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962.
Bank Danych Lokalnych GUS [24.08.2013]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [24.08.2013]

Przypisy